ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ရဲ႕ ကုန္ဆံုးခ်ိန္ ဒီဇင္ဘာ လ မလို႕ တၿခား လ ေတြ ထက္ ပိုၿပီး ဆိုင္ေတြ လည္း ပရိုမိုးရွင္း လုပ္ေနၾကသလို လူေတြလည္း ေနရာတိုင္းတိုင္းလိုလို မွာ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး စည္းကားေန ေလရဲ႕ ..

မနက္ၿဖန္ဆိုရင္ ခရစ္စမတ္ေန႕ ...
ေနာက္ ၆ ရက္ ဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ ကုန္လို႕ တစ္ႏွစ္ သစ္ၿပန္ေပလိမ့္အံုးမည္ ..

ၿမိဳ႕ထဲမွာလည္း လူေတြ အၿပည့္ၿဖစ္ေနလိမ့္မယ္ ဆိုတာ သြားၾကည့္စရာ မလိုေပ ... ဒါမွ မဟုတ္ ကမ္းေၿခေတြ သြားမလား .. ဘာဘီက်ဴ လုပ္စားေနၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အဖြဲ႕ ၊ မိသားစု ေတြ ....

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


တစ္ႏွစ္ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ခဏေလးပါတဲ့ ... ေရွ႕ကို ၾကည့္ရင္ ရက္ေတြ က အရမ္းမ်ားေနသလို ၊ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ ေန႕ရက္ေတြကို ၿပန္ၾကည့္ေတာ့ အရာအားလံုးက မေန႕ တစ္ေန႕ အၿဖစ္အပ်က္ေတြ လိုလို ...
တစ္ခ်ိဳ႕ အရာေတြ ေၿပာင္းလဲသြားေပမယ့္ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အရာေတြ မေၿပာင္းလဲေသးဘူး ...

ေန႕ရက္ေတြ ၊ အခ်ိန္ေတြ ေၿပာင္းလဲေနသြားသလို ေနထိုင္စားေသာက္ပံု ၊ အက်င့္ေတြေရာ ေၿပာင္းလဲသြားၿပီလား ... ဘာရယ္မဟုတ္ ... တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ငါ ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာ ညအိပ္ယာ ေပၚ ေရာက္ခ်ိန္ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္သံုးသပ္မိတယ္ ...

တစ္ႏွစ္ကို အနည္းဆံုး ၃ ခါေလာက္ တတ္ၾကြတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႕ ႏွစ္သစ္ေတြ ၾကိဳဆိုဖူးတယ္ ဆိုရမလားပဲ ... ၿမန္မာႏွစ္ကူး ၊ အခုလို ဒီဇင္ဘာလ ႏွစ္ကူး ၊ ကိုယ့္ေမြးေန႕မွ ႏွစ္ကူး ... ႏွစ္ကူးတာေတြ က ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ .. :D

ခုလည္း ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ကို ကူးေတာ့မွာ ၿဖစ္သလို ၊ ဒီကို ေရာက္တာလည္း ၃ ႏွစ္ၿပည့္ဖို႕ ရက္ပိုင္းပဲ လိုေတာ့ ငါ ဘာေတြ မ်ား လိုအပ္ၿပီး ၊ ဘာေတြ မ်ား ေၿပာင္းလဲလို႕ ဘာေတြ မ်ား လုပ္ခဲ့လဲ ေပါ့ ...

အင္းးး ေဆာင္းတြင္းေရာက္တိုင္း ေလးေလးကို သတိရတယ္ ..
ေလးေလး ဆံုးၿပီးေနာက္ပိုင္းကတည္း နဲနဲ ေၿပာင္းလဲသြားတယ္ ဆိုရမလား ...
ႊအဲ့တုန္းကေတာ့ အသက္ ၂၀ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုေတာ့ ေလာက အေၾကာင္း အစံု မသိေသးဘူးေပါ့ ...

ေသခ်ာတာကေတာ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မ်ားေနေပမယ့္ သည္းခံႏိုင္တဲ့ ခႏီၱ ပါရမီ ေတာ့ ရိွလာတယ္ ထင္တာပဲ .. :D
အရင္ရန္ကုန္မွာတုန္းကေတာ့ စိတ္ထဲရိွရင္ ရိွသလိုပဲ ...
အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္လည္း အိမ္ကလူေတြက ဒီကို လြတ္ရမွာ စိတ္မခ်တာေတြ .. ဟိုမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲတဲ့ ... ေၿပာလိုက္ပါတယ္ .. စိတ္မပူပါနဲ႕လို႕ ... :D

စားေသာက္ပံုလား .. အရင္အတိုင္းပဲ ... ဒါေပမယ့္ ဘာလို႕မွန္းမသိ ခုုရက္ပိုင္း ၾကက္သားကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ေနတာ ၁ လ ေလာက္ရိွေတာ့မယ္ ... စားခ်င္စိတ္မရိွေတာ့လို႕ပါ ....
အစားနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အေဒၚရိွတုန္းက ေၿပာတာေတြကို သတိရမိတယ္ ... အစားဆိုလည္း ဂ်ီးမ်ားလြန္းလို႕ ၊ အသီးဆို ဟိုလို လွီးမွ စားတယ္ .. ဒီလို လီွးရင္မစားဘူး ... အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္ အေဒၚရိွတုန္း အေဒၚက ေၿပာပါတယ္ ... နင္က ရူးေနတာတဲ့ ...
သူေၿပာလြန္းလို႕ တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ဘာသာေတာင္ ၿပန္စဥ္းစားမိတယ္ ... ငါ စိတၱဇ ေရာဂါမ်ား ရိွေနလားလို႕ .. :D
သူေၿပာရင္လည္း ေၿပာခ်င္စရာ .... ဥပမာ ... နံနံပင္ မစားတာမ်ိဳး ... နာမည္ က ကိုက နံနံပင္တဲ့ .. နံမွာေပါ့လို႕ ... မစားခ်င္ပါဘူး ....အဲ့လိုမ်ိဳး ... နာမည္ၾကားရံုနဲ႕တင္ စားခ်င္စိတ္ကို မရိွတာ .... ေနာက္ ရံုပေတသီး .. အလြန္မုန္းတယ္ ... အသီးရဲ႕ အေပၚက အေမႊးေသးေသးေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး အူယားလြန္း လို႕ .... အဲ့လိုပဲ .. ရူးတယ္ပဲ ေၿပာေၿပာ ... ဇီဇာေၾကာင္တာပဲ ေၿပာေၿပာ ၊ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ႏိုင္တာပဲ ေၿပာေၿပာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဆို မစားတာေတြ က ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ....

၀တ္စားပံု ... အရင္လိုပဲ ... ေဘာင္းဘီတုိ ၊ ရွည္နဲ႕ လံုၿခံဳမယ့္ အရာမ်ိဳးကိုပဲ ၀တ္ဆဲပဲ ... ခုတေလာ ေဒါက္ၿမင့္ ဖိနပ္ ေလးကို ၾကိဳက္လာသလိုလိုပဲ ... လူကို လည္း အရပ္ရွည္ေစတယ္လို႕ ၿမင္မိတယ္ .. :D ဟဲဟဲ ၾကိဳက္တာမွ ၂ လက္မ ေဒါက္ ဟုတ္ဘူးေနာ္ ... ၄ လက္မ ေဒါက္ .. :D

သြားလာၿခင္း ... မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ေနရာ ကလဲြလို႕ ဘယ္မွကို သြားခ်င္စိတ္ ေထြေထြထူးထူး ေလွ်ာက္လည္ ခ်င္စိတ္မရိွေပ ... ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ပါရင္ ေတာင္ဆို ေၿမာက္ေရာက္ခ်င္ ေရာက္သြားေနတတ္တယ္ .. ခုလည္း ေတာင္သြားရမလား ၊ ေၿမာက္သြားရမလား ... အိမ္မွာပဲ ေနၿပီး စာပဲ လုပ္ ေနရမလား .. စဥ္းစားရင္းနဲ႕ ပို႕စ္ ေရးေနတာပါ ... :D

စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ... ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ထားလို႕ နဲနဲေပ်ာ္ေနသလိုလို ... ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းဖြင့္ရင္ အပ္ဖို႕ ပေရာဂ်က္ ၅ ခုနဲ႕ အဆိုင္းမတ္ ၂ ခု လား သိဘူးး .. လုပ္ဖို႕ရိွတာ ေတြ ေတြး ၿပီး စိတ္ပိန္ေနတယ္ ... သို႕ေသာ္ၿငားလည္း အၿမင္ကတ္လြန္းလို႕ ခဏ ပစ္ထားတယ္ .. :D
ဒီလိုပါပဲ ... ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႕ ေၿပာစရာရိွ ေၿပာ ၊ ေမးစရာရိွ ေမး ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပဲ .. ဒါေပမယ့္ မသိမသာနဲ႕ ေၿပာင္းလဲေနတယ္ ... လူေတြ ေၾကာင့္ ေၿပာင္းလဲသြားသလို ၊ ကိုယ့္ဘာသာ လိုအပ္တယ္ ထင္တာေတြ ကို ၿပဳၿပင္ေနတယ္ .... း)) ခုတေလာ စကားလံုး ေလလံုးထြားတာေတြ နဲ႕ တိုးေနလို႕ ေၾသာ္ .. ေလာကၾကီးး .. ေလာကၾကီးး လို႕ လည္း အေတြး၀င္မိေနတယ္ ..


စားခ်ိန္ ၊ ေသာက္ခ်ိန္ ၊ အိပ္ခ်ိန္ အခ်ိန္ေတြ မမွန္သလို အခ်ိန္ေတြက တစ္ခါ တစ္ေလ အရမ္း ကုန္လြယ္ ၿမန္ေနတယ္ ... တစ္ခါတစ္ေလ ဆိုတာထက္ ၁ ပတ္ မွာ ၆ ရက္ က ေတာ္ေတာ္ကို အခ်ိန္ကုန္ ၿမန္ေနတယ္လို႕ ခံစားေနမိတယ္ ... အိပ္ခ်ိန္ ၆ နာရီ - ၇ နာရီ ပဲ ထားတာေတာင္ ၂၄ နာရီ ဆိုတာ က ဘယ္လို ကုန္သြားမွန္း မသိေပ ... ဒီလိုနဲ႕ ... ၿပဳၿပင္စရာေတြ ၿပဳၿပင္ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ၾကိဳးစားသင္ယူ ရင္းနဲ႕ ပဲ ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ သို႕ စိတ္သစ္လူသစ္ နဲ႕ ေရာက္လာေပလိမ့္ဦးမည္ ... ;))))



ႏွစ္သစ္မွာ အားလံုး စိတ္၏ ခ်မ္းသာၿခင္း ၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာၿခင္းနဲ႕ ၿပည့္စံု ႏိုင္ၾကပါေစ ... :))

http://www.dancingsantacard.com/en/?santa=600266

မယ္ရီး ခရစ္စမတ္ & ဟက္ပီးနယူး ရီးယား ပါ

PS ... !...* အိမ္မွာေနရင္း ႏွစ္လည္း ကုန္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ ေတြးမိေတြးရာ ေရးလိုက္မိၿခင္းပါ *...!

အရင္ဆို ၆ နာရီ ၄၅ အလန္းၿမည္ရင္ေတာင္ ၅ မိနစ္ေလာက္ ထပ္ၿပီး အိပ္လိုက္ရမွ ေက်နပ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ .. ဒီေန႕ အလန္းမၿမည္ခင္ပင္ ႏွိဳးေနခဲ့သည္ .. ေဘးနားက နာရီ ႏိွဳးစက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၆ နာရီ ၅ မိနစ္ ...

ယိုင္နဲ႕နဲ႕ ေၿခလွမ္းေတြနဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းဆီ ဦးတည္သြားရင္း ၾကားခဲ့ရတဲ့ စကားေတြဆီ အေတြးစေတြ ပ့်ံႏွံ႕ သြားသည္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက မွန္မွာ ကိုယ့္မ်က္မွန္ကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြ အရမ္းရဲေနသည္ ။

ေရခ်ိဳး ၊ မ်က္ႏွာသစ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ၿပီး ငိုမိသြားသည္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ၿပန္ေမးလိုက္တဲ့ ေမးခြန္းက ဘာေၾကာင့္လဲ ။ ဘာအတြက္လဲတဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေၿဖလုိက္တဲ့ အေၿဖက မသိဘူးတဲ့ ..

ဘုရားေသာက္ေတာ္ေရ လဲရင္း ေတာင္းမိလိုက္တဲ့ဆုေတာင္း "ေနာင္ဘ၀သာ ရိွခဲ့ရင္ ဒီလို ခံစားမွဳ႕မ်ိဳး မခံစားရပါေစနဲ႕ .. ၀ဋ္ေၾကြးတစ္ခုဆိုလည္း ဒီဘ၀နဲ႕တင္ ေက်ရပါလို၏ " ...

အၿမဲတမ္း ဖယ္ရီ မွီဖို႕ အေၿပးအလႊား သြားခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႕ေတာ့ ေၿဖးေၿဖးေဆးေဆး သီခ်င္းေလး နားေထာင္ရင္းနဲ႕ပဲ အိမ္က ထြက္လာလိုက္သည္ ။ အိမ္ၿပင္က မနက္ခင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို သက္ရိွဳက္မိလိုက္ေတာ့ ေခါင္းထဲ ေနာက္တာေတြ နဲနဲ သက္သာသြားသလိုလို ...

လမ္းၿဖတ္ကူးဖို႕ မီးစိမ္းေစာင့္ရင္း ကိုယ့္ေရွ႕နားကို လာရပ္တဲ့ အၿဖဴေရာင္ အကၤ်ီနဲ႕ ေကာင္မေလးကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ သူမ စေတြ႕တဲ့ ေန႕က သူမ ၀တ္လာတဲ့ အၿဖဴေရာင္ အက်ီနဲ႕ ဂ်င္းပန္ ၀တ္ထားတဲ့ သူမရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ ေၾကာင့္ ရုတ္တရက္ ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးေတြ ေ၀၀ါးသြားၿပန္တယ္ ..

ဖယ္ရီ ေစာင့္တဲ့ေနရာ မွာ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ စကားေတြ တီးတိုး ေၿပာေနၾကတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မလွမ္းမကမ္း ကတည္းကပင္ ၿမင္ေနတယ္ .. ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အီးယားပိစ့္ တစ္ဘက္ကို ၿဖဳတ္ရင္း ဂြတ္ေမာနင္း ဆိုတာက လႊဲလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွ ဆက္ေၿပာခ်င္စိတ္မရိွပါ .. ဒါေၾကာင့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္ထားတဲ့ အိုင္ေပါ့ နဲ႕ အလုပ္ရွဳပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ဖယ္ရီ အလာ တစ္ေယာက္တည္း ငူငိုင္စြာ မတ္တပ္ရပ္ ေစာင့္ေနလိုက္မိတယ္ . ။

ဖယ္ရီ စီးရင္း နားေထာင္ေနတဲ့ သီခ်င္းနဲ႕ စိတ္ကူးေတြ လြင့္ပါးလို႕ေပါ့ .. တစ္ခ်ိဳ႕ သီခ်င္းေတြက ခံစားခ်က္ေတြ မဲ့ေနေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ သီခ်င္းေတြ က ကၽြန္ေတာ့္ မ်က္လံုးေတြကို ရီေ၀ သြားေစၿပန္ၿပီ .. ရုတ္တရက္ ခံစားခ်က္ေတြ အၿပင္မထြက္သြားေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးအစံုကို အဆံုးစြန္ မိွတ္ပစ္လိုက္မိတယ္ ..

ယိုင္နဲ႕နဲ႕ ေၿခလွမ္း ၊ ေ၀၀ါးေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြကို လူမသိေအာင္ အလုပ္ထဲမွာ ဖံုးဖိရင္း တစ္ခုခုကို ကၽြန္ေတာ္ ေစာင့္ေနမိသလိုလို ..

သို႕ေသာ္ .. ... သို႕ေသာ္ .. အခ်ိန္ေတြ သာ ကုန္သြားသည္ ... း((

အားလံုး တတ္ၾကြေနၾကတဲ့ ညေန ၆ နာရီ ... ေရာက္လာေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ကေတာ့ အရာအားလံုးက အဓိပယ္ မဲ့ေနဆဲ.. ။

ရင္ထဲက အပူေတြ သက္သာလို႕ ၊ သက္သာၿငား ေရေအး တစ္ခြက္ေသာက္ရင္း ေရခ်ိဳးခန္း ၀င္လိုက္သည္ .. ။

ေရခ်ိဳးခန္းက ထြက္လာေတာ့ "ထမင္းေပါင္း ပူပူေလး လာစားအံုးေနာ္" တဲ့ ..
ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းေပါင္း အရမ္း ၾကိဳက္ေပမယ့္ .. "ဒီေန႕ အၿပင္မွာ စားလာလို႕ မစားေတာ့ဘူး " အမလို႕ပဲ ေၿပာၿပီး ထြက္လာေတာ့ အားလံုးက ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႕ မိုးေတြ တစ္ေနကုန္ ရြာေနတာလို႕ ေၿပာသံ သဲ့သဲ့ ကို ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ၾကားလိုက္တယ္ ..

ခံစားခ်က္ တစ္ခ်ိဳ႕ ေၿပေပ်ာက္သြားေစဖို႕ သီခ်င္းသံ တစ္ခ်ိဳ႕ကို အခန္းထဲ လြင့္ရင္း အခန္းအၿပင္က လမင္းကို ၾကည့္ေတာ့ မိုးေကာင္းကင္ အနီေရာင္မွာ သာေနတဲ့ လမင္းတစ္ၿခမ္းက " တစ္ေန႕ ဒီလိုပဲ ၿဖစ္လာမယ္ ဆိုတာ ငါ ၾကိဳေၿပာထားတယ္လို႕ " ေလွာင္ၿပီး ေၿပာေနသလိုလို ... ခန္းစီး လုိက္ကာ ပိတ္ၿပီး သိမ္းထားခဲ့တဲ့ သူမ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳက္ခဲ့တဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ ၊ သူမ တစ္ေယာက္တည္း ဓာတ္ပံု folder file ေတြ ကို ၿပန္ၾကည့္ေနမိလိုက္တယ္ ..

တစ္ခ်ိဳ႕ ဓာတ္ပံုေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ေလွာင္ရယ္ ေနသလိုလို နဲ႕ ၿပန္ၾကားေနမိတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ ..


မိုးသံ သဲ့သဲ့ နားထဲ ၀င္လာလို႕ နာရီ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၁၁ နာရီ ထိုးၿပီ .. အၿပင္က မိုးရည္ေတြ နဲ႕ အၿပိဳင္ ရင္ထဲမွာလည္း မိုးစက္ေတြ ပြင့္ေနတာ ဆိုတာ နားလည္ေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲ ..