ကိုေအာင္ (ပ်ဴႏိုင္ငံ) စစခ်င္း ဘေလာ့ေဒးအတြက္ အမွတ္တရ ဆိုတာ ၿမင္တာနဲ႕ ဟိုးအရင္ စစခ်င္း စာေတြ ေရးတာေလး ကို သြားေတာ့ သတိရမိလိုက္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ .. အပိုင္း ၂ လည္း ဖတ္ေရာ တဂ္ထားတာ ေတြ႕ေတာ့ စိတ္ထဲ မွာ ကိုေအာင့္ ကို အားနာသြားမိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ .. ဘာလို႕လဲ ဆိုရင္ အလုပ္နဲနဲမ်ားေနတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း မေရးေပးႏိုင္လို႕ပါ .. း))

စာ စစခ်င္း ေရးၿဖစ္တာကေတာ့ ( ၂၀၀၇ )လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္ေလာက္က စုဗူးဆိုတဲ့ ဆုိဒ္ေလး ကပါ .. အဲ့ေန႕က အလုပ္ကေန အင္တာနက္ ဂ်ာနယ္ ဖတ္ေနရင္း အဲ့ဒီ့ ၀က္ဆိုဒ္ အသစ္ေလး အေၾကာင္း ေရးထားတာ ေလး ေတြ႕ေတာ့ ဖတ္လည္းၿပီးေရာ ခ်က္ခ်င္းပဲ အလုပ္ကေနအေကာင့္ဖြင့္လိုက္ပါတယ္ .. ေနာက္ အဲ့ဒီ့ ဆိုဒ္ေလးမွာ ဖြင့္ၿပီး ေနာက္ သိပ္မၾကာလုိက္ပါသလိုပဲ .. ဘေလာ့ဂါ ေဒး ဆိုၿပီး ၿမန္မာ အိုင္စီတီ ပတ္ခ္ မွာလား မသိဘူး လုပ္မယ္ ဆိုတာလည္း အင္တာနက္ ကေန ၾကားလိုက္ပါေသးတယ္ .. အဲ့ဒါ ဘေလာ့ဂါ ၄ ေယာက္လား ၊ ၅ ေယာက္လား မသိဘူး .. သူတို႕ ေတြ (..... ) ေၿပာၾကမွာေပါ့ ဆိုၿပီး အြန္လိုင္းမွာ ေၾကၿငာတာေတြ႕လိုက္ပါတယ္ .. အဲ့ဒါနဲ႕ ဘေလာ့ဂါ ေဒါ့ ကြန္း မွာ ဘေလာ့ တစ္ခုပါ ထပ္ဖြင့္လိုက္ပါေသးတယ္ (ေယးေတးေတးပဲ) .. ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ့ ဘေလာ့ က လံုး၀ စာမရိွပဲ အေကာင့္ပဲ တတ္စတင္ အေနနဲ႕ ဖြင့္ၾကည့္ထားခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ပါ ..

တကယ္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္ (၂၀၀၇) က စလို႕ စာေရးတယ္လို႕ ေၿပာေပမယ့္ လံုး၀ ဟုတ္တိပတ္တိ ေရးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး .. ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို စာေရးေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္လို မသတ္မွတ္မိသလို ၊ ခုခ်ိန္ထိ စာေကာင္း ေပေကာင္း ေတြလည္း မေရးတတ္ေသးပါဘူး .. မအားလို႕ မေရးၿဖစ္တာ ေတြ နဲ႕ပဲ ကီးဘုတ္မွာ ႏိွပ္မိတဲ့ လင့္ခ္ ေတြ သြားရင္း သူမ်ားေရးထားတဲ့ စာေတြ ကိုပဲ လိုက္ဖတ္ခဲ့တာမ်ားပါတယ္ .. ဆိုဒ္ေတြ နဲ႕ လင့္ခ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ေပမယ့္ ကြန္မန္႕ေတြ ေတာ့ အရမ္း မေရးၿဖစ္ပါဘူး ..
အထူးသၿဖင့္ နာမည္ၾကီး ဆိုဒ္ေတြပါ .. ကိုယ္က ေပါ့ေပါ့ပါးပါးကြန္႕မန္႕ေလာက္ပဲ ေပးၿဖစ္ေတာ့ ကိုယ္ေရးတဲ့ ကြန္႕မန္႕နဲ႕ ေရးထားတဲ့ စာနဲ႕ မကိုက္ဘဲ တစ္မ်ိဳးထင္ၿပီး လြဲကုန္ရင္ မေကာင္းဘူးေလ .. အဲ့ဒါေၾကာင့္ပါ .. B-) ဒါေပမယ့္ ဆိုဒ္ေတြမွာ စကားလံုး ေဖာင့္ေသးေနတဲ့ ဆိုဒ္ေတြ ဆိုရင္ေတာ့ လံုး၀ မဖတ္ၿဖစ္ပါဘူး .. ဘာလို႕လဲ ဆိုရင္ မ်က္လံုး အာရံုစိုက္ရတဲ့ အတြက္ပါ ..(ကိုယ့္ဆိုဒ္က ေဖာင့္ေတာင္ ေသးေနေသးတယ္ ထင္တာ).. ပုဂိၢဳလ္စဲြ နဲ႕ ဖတ္တာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ္ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆိုဒ္ေတြကေတာ့ အၿမဲတမ္းတမ္း လိုလို ေရာက္ၿဖစ္ပါတယ္ ..

ၿပန္ဆက္ရမယ္ ဆိုရင္ အဲ့ဒီ့ စစခ်င္း စုဗူး ဖြင့္လိုက္တုန္းက လူ အေယာက္ ၅၀ ေလာက္ပဲ ရိွၿပီး တစ္ေယာက္နဲဲ႕ တစ္ေယာက္ နဲ႕ လည္း ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္ .. ေနာက္ ၁ ေယာက္နဲ႕ ၁ ေယာက္ အၿပင္မွာ ေတြ႕ရေအာင္ ဆိုၿပီး ပထမဆံုး စုဗူး ေတြ႕ဆံုပဲြေလးကို ေၿမနီကုန္းမွာ လုပ္ခဲ့ၾကေတာ့ ကိုလူလိန္ ၊ ကိုေရႊဘုန္းလူ ၊ ၀ိုင္ ၊ ကိုစိုးမိုး ၊ ကိုလူစိမ္း ၊ ေကာင္းကင္ၿပာ၊ မငယ္ ၊ သံေယာဇဥ္ေလး ၊ ဆာမူရိုင္း ( ၁၅ ေယာက္ ) ေလာက္ လာခဲ့ၾကေပမယ့္ က်န္တဲ့ သူေတြကို မမွတ္မိေတာ့တာ ခြင့္လႊတ္ပါ ..ေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္ဆိုပါေတာ့ .. ေနာက္ ပရဟိတ ေတြ လုပ္ဖို႕ လည္း ေၿပာခဲ့ၾကတာ မွတ္မိပါေသးတယ္ .. အဲ့ဒီ့ေနာက္ပိုင္း မနက္ရံုးေရာက္ရင္ ဘယ္သူေတြ ဆိုဒ္မွာ စာအသစ္တင္လည္း အၿမန္ဖြင့္ၾကည့္ရတာ အေမာ .. း)) အဲ့ဆိုဒ္မွာ ေရးခဲ့မိတာလည္း စုစုေပါင္း ၁၀ ပုဒ္ ေလာက္ပဲ ၇ိွမယ္ ထင္ပါတယ္ .. ေနာက္ပိုင္း သူတို႕ေတြလည္း ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာ့ဖြင့္ စာေရးတဲ့ အၿပင္ ဆိုရွယ္ဆိုဒ္ေတြပါ လုပ္လာခဲ့တယ္ ..

အဲ့ဒီ့ ဆိုဒ္ေလး မွာ အေကာင့္ဖြင့္ၿပီး ေနာက္ ၆ လ ေလာက္ ေနေတာ့ ဒီကို ထြက္လာေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကြန္ၿပဴတာ မရိွတဲ့ အတြက္ ၆ လ ေလာက္ ဆိုဒ္ထဲလည္း မ၀င္ၿဖစ္ေတာ့သလို ၊ ဘယ္လင့္ခ္ဆိုဒ္မွလည္း မေရာက္ၿဖစ္ေတာ့ပါဘူး .. ဒါေပမယ့္ ကြန္ၿပဴတာ ၀ယ္ ၿပီး ေနာက္ ဆိုဒ္ထဲ ၿပန္၀င္တဲ့အခါက်ေတာ့ အရင္လို ေပ်ာ္ဖို႕ မေကာင္းေတာ့သလို ၊ ၿပသာနာေတြ ကို ေတြ႕ေနေပမယ့္ အဲ့စုဗူးကေနပဲ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြ ထပ္ရခဲ့ပါတယ္ .. နာမည္မွတ္မိတာ ဇီးရိုး ၊ သူရႆ၀ါ နဲ႕ ပင္ဂြင္း မွတ္မိေတာ့လို႕ က်န္တဲ့သူမ်ား ခြင့္လြတ္ၾကပါ .. ေနာက္ ဆက္ပိုင္ (ဗညားရိွန္ ၊ လင္းေခတ္ဒီႏို) ကို စုဗူးကဓာတ္ပံုေတြထဲမွာ ေတာ့ ၿမင္ေနရေပမယ့္ အဲ့တုန္းကမၿမင္ဖူးေသး၊ မခင္ေသးပါဘူး .. အဲ့ေနာက္ဒီမွာ ပထမဆံဳး သိတာကေတာ့ မက္ရိွမိုရိုး နာမည္နဲ႕ (ကိုသားေဇာ္) ၊ သူကေန သိတာ နာမည္ ခဏ၊ ခဏ ေၿပာင္းရတာ ၀ါသနာ ပါတဲ့ ညီညီေထြး (ခ) နာကာမူယာ (ေန၀သန္) ၊ ေမသဲ (မိုးခါး) ၊ ညီညီေက်ာ္ (ညီညီေက်ာ္) ၊ သိၿပီး သိပ္မၾကာပါဘူး .. အၿပင္မွာပါ ေတြ႕ရေအာင္ပါ ဆိုၿပီး ခ်ိန္းလိုက္တာကေန လူခ်င္းပါေတြ႕ ၊ ပိုရင္းႏီွးသြားခဲ့တယ္ ... ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းေန႕ပဲ ေန၀သန္ ရဲ႕ လမ္းညႊန္မွဳ႕ ေၾကာင့္ ဂ်လန္းဂ်လန္း ထလိုက္ၾကတာ ေၿခေထာက္ေတြ ေတာင္ ကိုက္တယ္ .. ((မွတ္မိၾကလားေတာ့ သိဘူး)) :D

အဲ့ေနာက္ မိုးခါးက သူ စုဗူးမွာ စာမေရးေတာ့ဘဲ အၿပင္ ကိုယ္ပိုင္ ဆိုဒ္နဲ႕ ေရးေနပါတယ္ တဲ့ .. ေနာက္ ပိုးေတြကူးကုန္ၿပီး .:D ေန၀သန္ ကလည္း သူလည္း စာမေရးေတာ့ဘဲ ဘေလာ့ဂါ ေဒါ့ကြန္မွာ ေရး၊ ညီညီေက်ာ္ ကလည္း ဘေလာ့ဖြင့္ၿပီး ေရးၾကရာကေန ေဆာင္းႏွင္းရြက္ လည္း ဘေလာ့ဖြင့္ရေကာင္းႏိုးႏိုး ၊ မဖြင့္ရ ေကာင္းႏိုးႏိုးနဲ႕ မိုးခါး ၊ ေန၀သန္ ၊ ညီညီေက်ာ္ အကူအညီနဲ႕ပဲ အရင္ တတ္စတင္ လုပ္ထားတဲ့ ဘေလာ့စေပါ့ေဒါ့ကြန္းကို ပစ္ၿပီး ေဆာင္းႏွင္းရြက္ ဆိုၿပီး ဘေလာ့ ဖြင့္လိုက္ရာကေန ခု လက္ရိွ ဖြင့္ထားတဲ့ ဘန္နာမွာ ဆိုဒ္နာမည္ ေပ်ာက္ေနတဲ့ ေဆာင္းႏွင္းရြက္ ဆိုတဲ့ ဆိုဒ္ေလးပါပဲ ..

အဲ့ဒီ့ေနာက္ပိုင္း တစ္ေယာက္ နဲ႕ တစ္ေယာက္ ဟိုဆိုဒ္သြားဖတ္ၾကည့္ ၊ ဒီဆိုဒ္ သြားဖတ္ၾကည့္ ေၿပာရင္း စုဗူးၿပင္ပ ကေန ဘေလာ့ထဲက စသိလာတာ ေတာင္ေပၚသား ၊ အဆိပ္ခြက္ ၊ ဦးရွင္ၾကီး ၊ ေမေလး ၊ မေကာင္းကင္ၿပာ ၊ ေမတၱာေရာင္ၿပန္ ၊ ဘိုဘိုဟန္(မိုးကုတ္) ၊ ရီႏိုမာန္ ၊ ဦးသီဟသစ္ ၊ ေႏြးေနၿခည္ ၊ မ၀ါ ၊ ေႏြးေႏြးသဲမြန္.. သူတို႕ေတြနဲ႕ သိလာခဲ့တယ္ .. ေနာက္ ကိုဖိုးစိန္၊ ေမသူ ၊ ၿမေရသွ်င္ ၊ မ်ိဳးထက္ေဇာ္ ၊ သက္ပိုင္သူ ၊ ေဆာင္းခ်မ္းမိုး ၊ သံလြင္ဟီးရိုး ၊ ညလင္းအိမ္ ၊ မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ ၊ တလႏြန္ (( ကိြဳင္ပဲ ေရးေနရင္း နာမည္ေတြ ေမ့ကုန္ၿပီ ..)) စိတ္မရိွၾကပါနဲ႕ ... ေနာက္ပိုင္း ဟိုသြား ၊ ဒီသြား အဖဲြ႕လိုက္ေတြ ရိွလာခဲ့ေပမယ့္ မအားတဲ့ေန႕ေတြက မ်ားေနေတာ့ ေတာ္ရံု တန္ရံု မသြားၿဖစ္တာ နဲ႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘယ္သူနဲ႕ အရမ္း မေတြ႕ၿဖစ္တာ က မ်ားလာခဲ့တယ္ .. :))

ဒီထဲက ခုေနာက္ပိုင္း စာေရးတာ က်န္တာ ဆိုလို႕လည္း ေန၀သန္ ၊ မိုးခါး ၊ လင္းေခတ္ဒီႏို ၊ ညလင္းအိမ္ ၊ သက္ပိုင္သူ ၊ ကိုဖုိးစိန္ ၊ မင္းကိုခ်စ္တဲ့သူ ၊ ေလာက္ပဲ ရိွပါေတာ့တယ္ .. အဲ့ေနာက္ ဘေလာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ပုိေရာက္ၿဖစ္လာတယ္ .. ဘယ္ဘေလာ့ ေတြ ေရာက္လည္း ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္တယ္လို႕ ဆိုခ်င္ေပမယ့္ အကုန္ေတာ့ မဖတ္ၿဖစ္ပါဘူး .. ဘေလာ့ အသစ္ တစ္ခုေတြ႕တိုင္း ၊ စိတ္၀င္စားစရာေတြ ရိွတိုင္း အၿမဲ လင့္ခ္ယူၿပီး ခ်ိတ္ထားလုိက္ပါတယ္ . . ေရွ႕က သူဘာေတြ ေရးခဲ့လဲ ဆိုတာ မဖတ္ႏိုင္ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း ေရးမယ့္ဟာေတြကို ဖတ္ခ်င္တာနဲ႕ တင္တိုင္းသိရေအာင္ လင့္ခ္ ယူလာတာပါ ..
ဥပမာ - ကိုေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ)ပဲ ဆိုပါစို႕ .. :D သူ႕လင့္ခ္ ကို စေတြ႕တုန္းက ဘန္နာ နဲ႕ ဘေလာ့နိမ္း ေၾကာင့္ စိတ္၀င္စားသြားတယ္ .. ေနာက္ အထဲမွာ ၀င္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သရဲ အေၾကာင္း ေတြ ေရးထားတာ ေတြ ေတြ႕တယ္ .. ကိုယ္ကသာ သရဲ တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ေပမယ့္ အဲ့လို ဖတ္ရတာေတြကို ၾကိဳက္တယ္ .. း))
ေနာက္ ဟိုေန႕က ေမာင္မ်ိဳးရဲ႕ ဆားခ်က္ၿခင္းမွာ ေဆာင္းႏွင္းရြက္ သူ႕ကို သိပံုကိုပါ ခ်က္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ပါေသးတယ္ .. အဲ့လိုေပါ့ .. သူဆိုရင္ သူရဲ႕ မဲေဆာက္ ကဗ်ာ ဖတ္ရင္း သိသြားရာက သူ႕ဘေလာ့ ဖတ္ၿဖစ္သြားတာ အဲ့လုိမ်ိဳးေတြေပါ့ ...
ဘေလာ့က လူေတြ ဘယ္လို သိလည္း ဆိုတာကို တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို ေရးေနရင္ အမ်ားၾကီး ၿဖစ္သြားမွာ စိုးလို႕ မေရးေတာ့ပါဘူး .. :))
ခု ဘယ္ဘေလာ့ေတြ ေရာက္ၿဖစ္လည္းဆို စလံုးက စာေရးတဲ့ သူေတြရဲ႕ ဘေလာ့ေတြ ၊ စာဖတ္သူ အရမ္းမ်ားတဲ့ ဘေလာ့ေတြ ၊ ေန၀သန္ ၊ လင္းေခတ္ဒီႏို ၊ ကိုေအာင္ (ပ်ဴႏိုင္ငံ) ၊ ကိုေဇာ္ ၊ မေခ်ာ ၊ မရို႕စ္ ၊ ေမာင္မ်ိဳး ၊ ေငြလမင္း ၊ သက္တန္႕ခ်ိဳ ၊ မုိးယံ ၊ ၿမစ္က်ိဳးအင္း၊ ေရႊစင္ႏု၊ ေမဓာ၀ီ ၊ ညီလင္းသစ္ ၊ ကိုကိုေမာင္(ပန္းရနံ႕) ၊ အန္ဂ်ယ္လိွဳင္း ၊ သီဂီေက်ာ္ ၊ တီဆြီ ၊ မနတ္သမီး၊ ဦးဟန္ၾကည္ (ေရာင္စံုေလးေတြ နဲ႕ ေရးလို႕ :P နာမည္ ၾကီးတာလား ၊ ဘာလို႕လဲ မသိဘူး .. ခုေနာက္ပိုင္း နာမည္ ေတာ္ေတာ္ၾကီးေနသလိုပဲ .. :D ) ၊ ရွဳပ္ပါတယ္ .. ခု ေဆာင္းႏွင္း ဆိုဒ္မွာ လင့္ခ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ သူမွန္သမွ် ဆီ အကုန္ ေရာက္ပါတယ္ ပဲ ေၿပာလိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္ .. ဟီး ;-) နာမည္ေတြ တပ္ၿပီး မေရးတာ စိတ္မဆိုးၾကပါနဲ႕ .. း)

ခုလို အြန္လိုင္းမွာ စာေရးတာ ၊ စာဖတ္တာ တကယ္ကို ေပ်ာ္ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္ .. စိတ္လည္း ေၿပသလို ၊ ဗဟုသုတ ေတြလည္း ရပါတယ္ .. ခုလို စုဗူးက စလို႕ ခုခ်ိန္ထိ စာေရးေနရင္း သိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလုံုး ထဲမွာ ေၿပာမနာ ၊ ဆိုမနာ ၊ တကယ္ ခင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၊ အကူအညီ လိုအပ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ မွာပဲ အကူအညီ ေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြ ၊ အေ၀းေရာက္သြားေပမယ့္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အၿမဲ ကူညီေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေန၀သန္ ၊ အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႕ ေၿပာခ်င္ပါတယ္ ..

ေနာက္ .. ကြန္႕မန္႕ ေတြမွာ ေနာက္ေနာက္ေၿပာင္ေၿပာင္ နဲဲ႕ ေပးခဲ့တာေတြကိုလည္း စိတ္မဆိုးၾကပါနဲ႕ ေၿပာပါရေစ .. တစ္ခါတစ္ေလ ေပးလိုက္တဲ့ ကြန္႕မန္႕နဲ႕ စာနဲ႕ တစ္လဲႊ ၿဖစ္သြားမွန္း .. ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္လည္း သိပါတယ္ .. အဲ့ဒီ့အတြက္လည္း စေကာပန္ပါတယ္ .. း)))
ဒါေၾကာင့္ ခုခ်ိန္မွာ ကိုယ္တိုင္သာ အေတြးေပၚ ၊ စိတ္ကူးေပါက္ မွ အရည္မရ ၊ အဖတ္မရ ေတြ ထေရး ၿပီး စာေတြ ေရးတာ အရမ္း က်ဲ ေပမယ့္ ဘေလာ့မွ ေရးတဲ့ သူေတြရဲ႕ စာေတြကို အားတာနဲ႕ ၀င္လာၿပီး အၿမဲ အားေပးေနရင္း ဆက္လက္ ၿပီး စာေတြ ေရးသားႏိုင္ၾကပါေစ လို႕ ေၿပာလိုက္ပါရေစ ..

တကယ္ေတာ့ ေဆာင္းႏွင္းရြက္ ဆိုတာ စာေရးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘဲ အားရင္ ဘေလာ့က စာေတြ လိုက္လိုက္ဖတ္တဲ့့ ပရိတ္သတ္ တစ္ေယာက္ပါ ..

PS ... !...* စာတစ္ပုဒ္ေရးတိုင္း အေတြးနဲ႕ အေရးနဲ႕ တစ္ၿခားစီ ၿဖစ္ၿဖစ္သြားတတ္တာလည္း ခုခ်ိန္ထိ မေပ်ာက္ေသးသလို ၿမန္မာလက္ကြက္ ရိုက္ရာမွာလည္း စကားလံုး အဆင့္ေတြ နဲ႕ ရိုက္ရတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႕ စကားလံုးကို မရိုက္တတ္တာေၾကာင့္ စာလံုးေပါင္းေတြ မွားေနပါတယ္ .. *...!

ဘေလာ့လည္း ဖုန္ဒေလာေဟာ ၿဖစ္ေနၿပီ .. အဲ့လိုပဲ .. ေရးခ်င္စိတ္ ရိွရင္ ထေရး ၊ မေရးခ်င္ရင္ ပစ္ထားလိုက္နဲ႕ .. သူ႕ခမ်ာလည္း သနားပါတယ္ .. လိုမွ ေခၚသံုးသလို ၿဖစ္ေနတယ္ ..
ခုတေလာလည္း မ်က္လံုးေတြထဲမွာ ေတြ႕ရတာေတြက သိပ္အဆင္မေၿပတာေတြ က မ်ားေနေတာ့ စိတ္ေၿပလက္ေၿပ လုပ္တာေတြ မ်ားေနထဲက ဘေလာ့လည္း ေရးအံုးမယ္ ဆုိၿပီး ေရာက္လာၿပန္ၿပီ ... ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာေလးကို အၿမဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..
ဒါေပမယ့္ စာေရးမယ္ ဆိုၿပီး အေတြးသာ ၀င္ေပမယ့္ ေရးခ်င္စိတ္က ေသခ်ာ ဖီးလ္မလာေသးဘူး ၊ ေနာက္ စာေဖာေဖာသီသီ ေရးေနက် မဟုတ္ေတာ့ လည္း ဘာေရးလို႕ ေရးရမွာမွန္း မသိဘူး ၿဖစ္ေနတာနဲ႕ ..
ခုတစ္ေလာ နားေထာင္ၿဖစ္ေနတဲ့ အိုး အိုး ေစာင္း ေတြ ထဲက နားထဲ စဲြေနတဲ့ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ပဲ အရင္ တင္လိုက္တယ္ ..

ယဥ္ေက်း နား၀င္ခ်ိဳသာစြာ ေၿပာရင္ေတာ့ ဘ၀ၿခားမ်ား ..
နဲနဲ လန္႕ေအာင္ ေၿပာရရင္ေတာ့ သရဲမ်ား ... :D

သရဲ .. သရဲ .. လို႕ပဲ ေခၚရမလား .. ဘယ္လို နာမည္ တပ္ရမလဲ ..

ထိုထုိေသာ ဘ၀ၿခားမ်ားကို ေတြ႕ရမွာကို ေသေအာင္ေၾကာက္သည္ . .. ဘ၀ၿခားမ်ားကို ေၾကက္သလို .. အေမွာင္ကိုလည္း ေၾကာက္သည္ .. ငယ္ငယ္ကဆို မီးၿပတ္သြားၿပီဆိုရင္ ေသြးၿပတ္မတတ္ ေၾကာက္သည္ .. ငယ္ငယ္မဟုတ္ဘူး .. ခုခ်ိန္ထိ ရန္ကုန္ၿပန္သြားလို႕ မီးၿပတ္တာနဲ႕ တိုးရင္ ေၾကာက္တုန္း ... မီးပ်က္ၿပီ ဆိုတာနဲ႕ အနားရိွတဲ့ သူနား ေၿပးကပ္တာပဲ.. မေတာ္လို႕မ်ား ေမွာင္ထဲမွာ ရုတ္တရက္ ၀ါးကနဲ လာေပၚလိုက္ရင္ ဆုိၿပီး ေတြးၿပီး အေသေၾကာက္သည္ .. ဒါမွ မဟုတ္ ဇာတ္လမ္းေတြထဲကလို ေမွာင္ထဲမွာ လက္လာဆဲြသြားတို႕ .. တစ္ခုခု ကိုယ့္ကို လာေၿခာက္မွာ အ၇မ္းေၾကာက္သည္ .. တစ္ေယာက္ေယာက္ လက္ကို ကိုင္ထားရင္းနဲ႕ပဲ "သမီးနားမွာ မီးၿခစ္ရိွတယ္ ၊ ဓာတ္မီး ရိွတယ္ " ဆိုၿပီး ေၿပာရင္လည္း စမ္းရမွာ အရမ္းေၾကာက္သည္ .. မေတာ္လို႕ သူက လာမထိပါဘူး .. ကိုယ္က သြားထိလိုက္မွၿဖင့္ ဆိုၿပီး ေတြးၿပီး ေၿခာက္ၿခားေနတာ .. အဲ့လိုေတြ မဟုတ္တာေတြကို ေၾကာက္လြန္းလို႕ အခန္႕မသင့္ရင္ မီးၿပတ္တိုင္း အဆူခံရသည္ .. အထူးသၿဖင့္ အေဒၚ နဲ႕ ေမၾကီး ရဲ႕ ေအာ္တာကို ေတာ္ေတာ္ ခံရတယ္ .. " မဟုတ္တာ ေတြ ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္မေတြးနဲ႕ တဲ့ .. ကိုယ့္အိမ့္မွာ ဘုရားနဲ႕ တရား နဲ႕ ေနတာ ဘာမွ မရိွဘူး တဲ့ " ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္တာပဲ .. ေဆာင္းႏွင္း ကိုယ္တိုင္ကကို လြန္လြန္းေနတာ ... :D

ခုေၿပာမွာက ဘ၀ၿခားေတြ ပါ .. လူတိုင္း ေတာ့ ၾကံဳဖူးမွာမဟုတ္ပါဘူး .. လူတိုင္းမွာ ကံႏွိမ့္တဲ့ အခ်ိန္ ၊ ကံ ၿမင့္ခ်ိန္ ဆိုတာ ရိွတာပဲ ...
ေတြ႕ဖူးရင္ ကံႏွိမ့္တယ္လို႕လည္း မဆိုႏိုင္ပါဘူး .. ဘာလို႕လည္းဆို တစ္ဘက္က ဘ၀ၿခားသြားေပမယ့္ အရမ္း ကိုယ့္ကို အစဲြအလန္း ၾကီးေနတာလည္း ၿဖစ္ႏုိုင္တာပါပဲ .. ထားပါေတာ့ .. ကိုယ္ေရးခ်င္တာပဲ ဆက္ေရးေတာ့မယ္ .. :D

ဘ၀ၿခား လားး .. ပထမဆံုး ၿမင္ဖူးတာကေတာ့ မူလတန္း တတ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းေလးမွာပါ .. (ဒီအၿဖစ္အပ်က္ကေလးကို ေကာင္းေကာင္းကို မွတ္မိေနပါေသးတယ္) အရြယ္ကေတာ့ မူလတန္း ေက်ာင္း စတတ္ေနတဲ့ အရြယ္ သူငယ္တန္းေပါ့.. လန္႕ၿပီး ဖ်ားတာ ေနာက္ေန႕ ေက်ာင္းမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ... း)) ေဆာင္းႏွင္းတို႕ ေက်ာင္းရဲ႕ အေနာက္ဖက္မွာ လမ္းကြင္းၿပင္ၾကီး တစ္ခု ရိွတယ္ .. ေယာက်ာၤေလး ၊ မိန္းကေလး အိမ္သာေတြကလည္း ေက်ာင္းရဲ႕ အေနာက္ဖက္ ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းမွာ ရိွတာပါ .. အိပ္သာေတြရဲ႕ အေနာက္ဖက္မွာ ေက်ာင္းၿခံစည္း၇ိုးက လဲႊလို႕ ဘာမွ မရိွဘဲ ေၿမကြင္းၿပင္ၾကီးပဲ ရိွပါတယ္ ... တစ္ေန႕ ေဆာင္းႏွင္းတို႕ သူငယ္ခ်ငး္ ေတြ အိပ္သာ သြားရင္း အိပ္သာ မ၀င္ခင္ ရုတ္တရက္ ကြင္းၿပင္ထဲကို ၿမင္လိုက္တာ .. လက္ၾကီးးးး .. လက္ၾကီးးး .. ေၿမၾကီးထဲကေန ထြက္လာၿပီး ေဆာင္းႏွင္းတို႕ကို ေခၚတာပါ .. ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲ ... ေၿပးလိုက္တာ တန္းစီေနတာပဲ ... ဆရာမကိုလည္း ၿပန္ေၿပာၿပ .. အိမ္ကိုလည္း ၿပန္ေၿပာၿပနဲ႕ .. ေက်ာငး္အုပ္ဆရာမၾကီးက ဘယ္ကေန ၊ ဘယ္လို စံုစမ္းလဲ အဲ့ဒါေတာ့ မသိေတာ့ဘူး .. အဲ့ဒါ ကြင္းၿပင္ေစာင့္တာေတြ .. ၊ ပသီ ေမာင္ႏွမ ေတြတဲ့ ... အဲ့ဒါနဲ႕ ေက်ာင္းမွာ တရားေတြ ဘာေတြနား .. ၊ အမွ်အတန္းေတြ ေပးေ၀တာေတြ လုပ္ၾကေပမယ့္ ေနာက္ေန႕ ေက်ာင္းမသြားႏိုင္ေတာ့သလို ၊ မ်က္လံုးထဲကေနလည္း မထြက္ဘူး ...

ေနာက္ ၄ တန္းၿပီးေတာ့ အဲ့ဒီ့ မူလတန္း ေက်ာင္းေလးကေန ၿမိဳ႕ထဲက အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ေၿပာင္းၿဖစ္သြားတယ္ .. အဲ့ဒီ့ ေက်ာင္းက ၿဗိတိသွ် လက္ထက္ က အဂၤလိပ္ေတြ အေၿခခ် ေနထိုင္သြားတဲ့ေနရာတဲ့ .. ဟုတ္လား မဟုတ္လားေတာ့ မသိပါ .. ေက်ာင္းမွာ မ၇မ္းပင္ အၾကီးၾကီးေတြ ၊ ညေမႊပန္း အပင္ေတြ နဲ႕ ေဘာ္ဒါေဆာင္ ကို ၾကည့္ရတာ စိတ္ေၿခာက္ၿခားလွတယ္ ... ေဆာင္းႏွင္းကေတာ့ ေက်ာင္းက ေဘာ္ဒါမွာ မေနခဲ့ေပမယ့္ အေဆာင္က လူေတြေၿပာတာေတာ့ .. ဆပ္ၿပာခြက္ေတြ ဘာၿဖစ္တယ္ .. ေရက်သံေတြ ဘာၿဖစ္တယ္ဆိုတာ ေနာက္ေန႕ မနက္ ေက်ာင္းကို ေရာက္ရင္ ၾကားရတတ္ပါတယ္ .. တကယ္ေတာ့ သူတို႕ေတြလည္း ေသြးေၿခာက္ၿခားတာၿဖစ္မွာပါ ... း)) အဲ့လိုပဲ ေက်ာင္းမွာ ၅ တန္းေဆာင္ အီးခန္း က ေၿခာက္တာတို႕ .. ၉ တန္းေဆာင္ဘက္မွာ စပရစ္ ေခၚရင္ ခဏေလးနဲ႕ ၀င္တာတို႕ .. အေၾကြေစ့ နဲ႕ေခၚတာေတြ .. အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ နဲ႕ပဲ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ေၿခာက္ၿခားေအာင္ လုပ္မိသလိုပဲ ..

ေနာက္ ၇ တန္းတုန္းက အဖိုး ဆံုးေတာ့ တစ္ခါ ... အဖိုးက ေက်ာက္ပန္းေတာင္းက ဆိုေပမယ့္ ဆံုးေတာ့ မန္းတေလး ေဆာင္းႏွင္းတို႕ ရွင္ၿပဳ ၊ နားသ အလွဴ ကို လာရင္းနဲ႕ ရုတ္တရက္ ဆံုးသြားတယ္ .. မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ ပထမဆံုး အၾကိမ္ ၿမင္ဖူးေတာ့ အရမ္းလန္႕သြားတယ္ .. အိပ္လို႕လည္း မေပ်ာ္သလို ၊ အရမ္းေၾကာက္မိတယ္ .. ေနာက္ဆံုး အလွဴ ေရစက္ခ် လုပ္တဲ့ေန႕ကေတာ့ အဖိုးလာသြားတယ္လို႕ ေၿပာေတာ့ ဘာမွန္းမသိ လူက တုန္ေနတယ္ .. ေနာက္ အလွဴၿပီးေတာ့ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းဘက္ ဆက္သြားေတာ့လည္း ညဘက္တုန္းကဆိုရင္ အေဖ့ လိမ္းေနက် ေပါင္ဒါနံ႕ ရတယ္လို႕ မနက္ဘက္ အေဒၚေတြ ေၿပာတာ ၾကားေတာ့ ညဆို အိပ္ေပၚထပ္ မတတ္ရဲၿပန္ဘူး ... ( တကယ္ေတာ့ ရက္လည္ၿပီးၿပီ ပဲကိုး .. )

အဖိုးၿပီးေတာ့ ေဆာင္းႏွင္းရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး အေဒၚ ၊ ၀မ္းနဲ႕ လြယ္ၿပီးေဆာင္းႏွင္း ကို မေမြးခဲ့ေပမယ့္ အေမရင္း မၿခား ေဆာင္းႏွင္းတို႕ ေမာင္ႏွမ အေပၚ အရမ္း ဂရုစိုက္တဲ့ အေမ့ရဲ႕ ညီမ .. ေဆာင္းႏွင္းရဲ႕ ခ်စ္ဆံုး ေလးေလး .. (ေလးေလးဆိုတာ မန္းတေလး ဘက္ က အန္တီေတြကို သံုးႏွဳန္းတာတဲ့) .. အဲ့တုန္းကေတာ့ ေဆာင္းႏွင္းမေၾကာက္ခဲ့ဘူး .. ေလးေလးကို ေတြ႕ေတာင္ ေတြ႕ခ်င္ေနမိတယ္ .. ဒါေပမယ့္ လံုး၀ ဘာဆို ၊ ဘာမွ မေတြ႕ခဲ့မိဘူး .. ေမၾကီးက ေၿပာတာေတာ့ သမီး ေၾကာက္တတ္မွန္းသိလို႕ ေနမွာေပါ့ ဆိုၿပီး ခုခ်ိန္မွာ ရယ္စရာ အေနနဲ႕ တစ္ခါတစ္ေလ ေနာက္ေနပါေသးတယ္ ...
ေနာက္ အကို တစ္၀မ္းကဲြ ဆံုးေတာ့ လည္း အိမ္မွာ ကိုယ့္ဘာသာ ေၿခာက္ၿခားတာ ေၿပာမေနနဲ႕ေတာ့ .. ေၿခာက္ၿခားဆို အကို က မန္းတေလး မွာ ဆံုးၿပီး ရက္မလည္ခင္ပဲ အိမ္ေရွ႕မွာ ေဆာင္းႏွင္းနဲ႕ ေဆာင္းႏွင္း အမ ၀မ္းကဲြ တစ္ေယာက္နဲ႕ ရပ္ေနရင္း အိမ္ထဲကို အၿဖဴေရာင္ ၀တ္စံုနဲ႕ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ၀င္လာတယ္ဆိုတာ ေတြ႕လို႕ မတ္တပ္ထၿပီး တံခါးနားသြားမယ္ အလုပ္မွာ ဘယ္ေပ်ာက္သြားမွန္း မသိ .. ေပ်ာက္သြားလိုက္တာ ညီမ ၂ ေယာက္လံုး ဒူးကိုတုန္လို႕ .. း))

ေနာက္ ဒီကို ေရာက္လာေတာ့ ပိုဆိုးတယ္ .. ဒီမွာ အဲ့လို ဘ၀ၿခားေတြ အရမ္းေပါတဲ့ အေၾကာင္း .. အထူးသၿဖင့္ တေစၦၾကီးမ်ား ကန္ေတာ့တဲ့ လေတြမွာဆို ပိုဆိုးတယ္တဲ့ ...
အလုပ္က ၿပန္လာတာ တစ္ခါတစ္ေလ ေနာက္က်တဲ့ေန႕ဆိုရင္ ဓာတ္ေလွကား စီးရင္းနဲ႕ အေနာက္ဘက္မွာ ေပၚလာမွာတို႕ .. အိမ္တံခါး ဖြင့္ေနရင္း အေနာက္ဘက္ က ေန ကိုယ့္ကို လက္နဲ႕ ပုတ္လိုက္မွာတို႕ ဇာတ္လမ္းေတြ ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ေသြးေၿခာက္ၿခားၿပီး လန္႕တာ .. :D တကယ္ေတာ့ အဲ့လို ဇာတ္လမ္းကလည္း အရမ္းၾကည့္ၿဖစ္တာ မဟုတ္ေပမယ့္ ၁ ကားၾကည့္ၿပီးရင္ ၁ လ ေလာက္ လန္႕ေနတယ္ ... :D ခုလည္း အေစာန (husk) ဆိုတဲ့ သရဲကား ၾကည့္ၿပီး စိတ္ကူးေပါက္တာ ပို႕စ္ေရးလိုက္တာ .. ;))
လူက ေၾကာက္သာ ေၾကာက္တယ္ .. နားေထာင္ခ်င္လိုက္တဲ့ သရဲ အေၾကာင္း ၊ ၾကည့္ခ်င္လိုက္တဲ့ သရဲကား .. ဖတ္ခ်င္လိုက္တဲ့ သရဲ အေၾကာင္းေတြ .. စိတ္၀င္စားသလား မေမးနဲ႕ .. ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ ခရမ္းေရာင္လိုင္းက ပိတ္ထားတဲ့ အမ္အာရ္တီ စေတးရွင္းကိုေတာင္ သြားၾကည့္ခ်င္တာ .. တကယ္ေၿပာတာ .. :D
ေက်ာင္းမွာဆို လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ေၿပာရင္ အရမ္း စိတ္၀င္စားတာ .. ညဘက္ ဘာဘယ္အလံုးေခါက္သံ ၾကားရင္ အဲ့ဒါ ကေလး သရဲ တဲ့ .. အစံု .. အစံုပဲ .. သူတို႕ ေၿပာၿပတာ .. B-)

အင္းး .. ဒါနဲ႕ .. ေၿပာၿပအံုးမယ္.. ေနာက္တစ္ခု ..
ဒီေရာက္ေတာ့ အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ တစ္ခါမွ မၾကံဳဖူးေပမယ့္ ကိုယ့္ေဘး နားက တစ္ေယာက္ ၾကံဳသြားတာေလးပါ .. တစ္ေန႕ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ကအၿပန္ ညဘက္ ၁၁ နာရီေလာက္ရိွေနပါၿပီ .. အခန္းက အမ တစ္ေယာက္ရယ္ .. ေနာက္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ရယ္ .. ေဆာင္းႏွင္းရယ္ .. စုစုေပါင္း ၃ ေယာက္.. အဲ့ဒီ့ ေကာင္ေလးမွာ ကားပါ ေတာ့ ေဆာင္းႏွင္းတို႕ သူ႕ကားနဲ႕ ၿပန္လာရင္း အိမ္နားက ေရွာ့ အန္ ေဆ့ ဆိုင္ မွာ အခ်ိဳရည္ဗူး ၀ယ္ၾကတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ .. ေဆာင္းႏွင္းတို႕ ခ်ေပးၿပီး သူကားပါကင္သြားထိုးလိုက္မယ္တဲ့ .. သူလည္း အိမ္သာ သြားခ်င္ေနလို႕တဲ့ .. အဲ့ဒါနဲ႕ ေဆာင္းႏွင္းတို႕လည္း သူခ်ေပးတဲ့ ဆိုင္နဲ႕ ဒလြဲခုတ္ ေနရာေလးကေန ဆင္း ၿပီး ၊ ဆိုင္မွာ အေအး၀ယ္ၾကတာေပါ့ .. အေအး၀ယ္ၿပီးလို႕ ၿပန္ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အဲ့ဒီ့ေကာင္ေလးလည္း ၿပန္ေရာက္လာေတာ့ ကားဘယ္နား ထားခဲ့လည္းလို႕ အမေမးလိုက္ေတာ့ .. " ကားက ဒီမွာပဲေလ " တဲ့ .. အခန္းက အမ က မ်က္လံုးၿပဴးသြားတယ္ .. ဒါဆို အဲ့ကားေပၚကေန အေစာက ဆံပင္ အရွည္ၾကီးနဲ႕ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ဆင္းသြားတယ္တဲ့ .. ဆံပင္ရွည္တာမွ တင္ပါးေလာက္ေတာင္ အထိ ဆိုပဲ .. သူကလည္း သူဘယ္လုိ ၿမင္လိုက္တဲ့အေၾကာင္း .. ေဆာင္းႏွင္းေရာ ၊ သူေရာ က ကားကို ကားပတ္ခ့္ မွာ သြားရပ္ထားတယ္ ထင္ေတာ့ အဲ့ကားကို သူမ်ား ကားပဲ ထင္ၿပီး ေဆာင္းႏွင္းက သတိမထားလိုက္ေပမယ့္ အခန္းက အမကေတာ့ သူေသခ်ာ ၿမင္လိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္း ေၿပာေတာ့ ၂ ေယာက္သား ၊ ကားေပၚ တတ္ၿပီး အိမ္ၿပန္ရမလား .. ဒီအတိုင္းၿပန္ရမလား .. ဒါနဲ႕ပဲ ကားေနာက္ခန္းထဲမွာ စီးေနရင္း အေနာက္ဘက္ကေန ေ၀ါကနဲ ေပၚလာမလား .. အေတြးေတြနဲ႕ .. အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲက အိပ္ၿပင္ေတာင္ မထြက္ရဲေတာ့ဘူး ... :D

ေနာက္ရိွေသးတယ္ .. အိမ္ေရွ႕ ဖိနပ္ စီးတဲ့ ခံုေပၚမွာ ဟိုဘက္အခန္းက အမ ၿမင္တာေတြ .. က်န္ေသးတယ္ ..

ေရးရမယ္ဆိုရင္ အမ်ားၾကီးရိွေနေသးသလိုပဲ .. ဒါေပမယ့္ ဆက္ေရးရမွာ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ ေၾကာက္ေနၿပီ ..
ေရးေတာ့ဘူး .. ဒီမွာပဲ ရပ္ေတာ့မယ္ ...

PS ... !...* ေရးခ်င္တာ တစ္ၿခား ၊ ေရးမိလိုက္တာ တစ္ၿခားေတြ ၿဖစ္တြားတယ္ . :D .. *...!

သူမ်ားေတြ ဧပယ္ရယ္လ္ ဖူးလ္ လား မဖူးလ္လား မသိ ၊ ေဆာင္းႏွင္းကေတာ့ မဖူးလ္ ေပမယ့္ ဘူတဲ့ေန႕ပဲ ..

ဒီေန႕ ညေနဘက္ ၆ နာရီက စလို႕ ေဆာင္းႏွင္းတို႕ အခန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး ပါဆားရစ္ကေန ေအာ့ခ်က္ ၊ ေအာ့ခ်က္ ကေန ပါဆားရစ္ ၊ (သို႕) တစ္ေနရာရာ ကို ညလံုးေပါက္ စက္ဘီးစီးဖို႕ တိုင္ပင္ထားပါတယ္ .. ေနာက္ေန႕ မနက္ ၇ နာရီ အထိေပါ့ ...

****************************

ငါ့ကို မနက္ ၈နာရီ ၁၅ မိနစ္ မတိုင္ခင္ လိုက္ၿဖစ္တယ္၊ မလိုက္ၿဖစ္တယ္ဆိုတာကို မက္ေဆ့ခ်္ ပို႕ ၊ နင္ မလိုက္ၿဖစ္ရင္ အထုပ္ေတြ နဲ႕ အလုပ္ကို မသြားေတာ့ဘူး .. အဲ့ဒါ မနက္အေၾကာင္းၿပန္ပါလို႕ မွာထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ၈ နာရီ ၄၅ မွ မက္ေဆ့ခ်္ပို႕တာေနာက္က်ေတာ့ ၊ လိုအပ္တာေရာ ၊ မလုိအပ္တဲ့ ပစၥည္း ေတြေရာကို ေက်ာပိုးအိတ္နဲ႕ အၿပည့္သယ္လို႕ အလုပ္ ကို သြားေပါ့ ... ကိစၥမရိွပါဘူး .. နဲနဲ ပဲ ပိုသယ္သြား၇တာလို႕မွတ္ယူလိုက္ပါတယ္ ...

^^^^^^^^^^^^~~~~~~^^^^^^^^^^^^^^

ေက်ာင္းပိတ္တုန္းမလို႕ ပတ္တိုင္းအလုပ္ပိုလုပ္ခ်င္တာနဲ႕ ကိုယ္လုပ္ေနက် အလုပ္အၿပင္ အလုပ္ေတြ လိုက္ေလွ်ာက္ေနတာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁ ပတ္ေလာက္ကတည္းကေပါ့ ..(သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႕အတူ) ဒါနဲ႕ပဲ အလုပ္အသစ္ တစ္ခုမွာ အတူတူ ရတယ္ပဲ ဆိုပါေတာ့ .. အင္တာဗ်ဴးတဲ့ေန႕က ဘာလုပ္ရမယ္ ၊ ဘာလုပ္ရမယ္ ဆိုၿပီး ေၿပာထားၿပီး .. ဒီေန႕ အလုပ္သြားလုပ္ေတာ့ မေၿပာထားတာေတြပါ လုပ္ခိုင္းတာ ဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တင္းသြားတယ္ .. အဲ့ဒါနဲ႕ ေန႕လည္ထမင္းစားေတာ့ စားေနရင္း သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ ငါတို႕တို႕ ၿပန္စဥ္းစားရေတာ့မယ္လို႕ ...ေနာက္စားေနရင္မွ ၾကည့္မိလိုက္တယ္ .. ေသာက္ေနတဲ့ ကင္ခ်ီဟင္းခ်ိဳက ၀က္သားေတြနဲ႕ .. ေသေရာ .. ထားလိုက္ပါေတာ့ .. မသိလို႕စားမိလိုက္တယ္ပဲ သေဘာထားလိုက္တယ္ .. ;)
ဒါနဲ႕ ညေန အလုပ္လည္း ၿပီးေရာ ဘာေၾကာင့္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေၾကာင္း ဆိုတာကို မက္ေဆ့ခ်္ အရွည္ၾကီး ရိုက္ ရွင္းၿပၿပီး ပို႕ေပးလိုက္တယ္ .. ဒီေန႕လုပ္တာ ကံေကာင္းရင္ေတာ့ ရမွာေပါ့ .. ကံမေကာင္းရင္ေတာ့ ဧပရယ္ဖူးလ္မွာ ေပ်ာ္လြန္းလို႕ ရက္ေရာစြာနဲ႕ သူမ်ားဆီမွာ အလုပ္ အလကား သြားလုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္ လို႕ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါတယ္ .. :D


အလုပ္ၿပီးေတာ့ ဖုန္းထဲကို မက္ေဆ့ခ်္၀င္လာပါတယ္... ငါတို႕ ဒီေန႕ စက္ဘီးမစီးၿဖစ္ၾကေတာ့ဘူးတဲ့ .. ကန္ဆယ္ တဲ့ .. မ်က္ႏွာ က ပိုၿပီး မွဳန္သုန္သြားတယ္ ... -.- ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ဟိုလူေၾကာင့္ ၊ ဒီလူေၾကာင့္ နဲ႕ တစ္တန္းလံုးမွာ ၃ ေယာက္ပဲ မပါႏိုင္တဲ့ ကိစၥ က ဘာကိစၥ နဲ႕ ဒီေန႕ ညေန ၄ နာရီက်မွ ရုတ္တရက္ ပ်က္သြားရတာလဲေပါ့ .. အဲ့ဒီ့ ၃ ေယာက္ကလည္း အစကတည္းက မလိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း အေစာၾကီးကတည္းက ေၿပာထားတဲ့ ဟာကို .. နင္တို႕ အဓိပယ္ ကို မ၇ိွဘူးလို႕ .. နဂိုကမွ လူက ၾကည္ၾကည္လင္လင္ မရိွတာ ေဒါသက ပိုထြက္သြားတယ္ .. အထုပ္ကလည္း သယ္ရေသးတယ္ .. (ေၿပာရင္းေတာင္ စိတ္တိုတယ္) ... အဲ့ဒါနဲ႕ ဘာတဲ့ .. အိုင္စ္စကိတ္စီးမယ္တဲ့ .. မစီးခ်င္ရင္ မုန္႕သြားစားၿပီး ရုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္တဲ့ .. ေတာ္လို႕ .. မသြားေတာ့ဘူးလို႕ .. စိတ္တိုလိုက္တာ ... ဂူးးးဂူးးး ဂါးးးးဂါးးးး ပဲ ...


အဲ့ဒါနဲ႕ ညေန အလုပ္ကၿပန္ေတာ့ ဆီးသီးေတာမွာ သူက ဘီးဇီး၊ ကိုယ္က ဘီးဇီး နဲ႕ မေတြ႕ၿဖစ္တာ ၾကာတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႕အတူ အကင္ဆိုင္အသစ္ တစ္ခုမွာ ထမင္းသြားစားပါတယ္ .. ခဏေနေတာ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ပါ လာမယ္ဆိုၿပီး ေရာက္ခ်လာပါတယ္ .. အဲ့ဒါနဲ႕ စားစရာေတြ မွာေပါ့ .. မန္းၿမီးရွည္နဲ႕ ေခါက္ဆဲြေၾကာ္ ၃ ပဲြ ၊ ငါးကင္ ၊ ၾကက္ဖင္ဆီဖူးကင္ ၊ အသဲအၿမစ္ ကင္ နဲ႕ ၀က္နံရိုးကင္ပါ ...
ေၿပာခ်င္တဲ့ဆီ မေရာက္ေသးဘူး .. ေဆာင္းႏွင္းက ၀က္သားမစားေတာ့ အကင္ေတြကို ပန္းကန္ထဲ အကုန္စုထည့္မလာခဲ့ဖို႕ မွာလိုက္ပါတယ္ ..ခဲြၿပီး ထည့္ေပးပါတယ္ .. ဒုတိယ တစ္ေခါက္ အကင္ေတြ ထပ္မွာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အကင္ကို ဘယ္လိုလာခ်လည္း ေၿပာၿပပါမယ္ ... ၀က္နံရိုးကင္ေတြကို ေတာ့ ပန္းကန္နဲ႕ ထည့္လာၿပီး တစ္ၿခားအကင္ေတြကို လက္နဲ႕ ကိုင္လာပါတယ္.. ကိုင္လာၿပီး ေဆာင္းႏွင္းေရွ႕က ငါးကင္အရိုးေတြထည့္ထားတဲ့ ပန္းကန္းထဲ ထည့္သြားပါတယ္ ..( ငါးကင္ ပန္းကန္ မဟုတ္ပါ ) ထိုင္ေနတဲ့ ၃ ေယာက္လည္း မ်က္လံုးၿပဴး .. ေဆာင္းႏွင္းကေတာ့ ပြစိ ပြစိေပါ့ .. စိတ္ထဲမွာ ေကာင္မေလးကို ေခၚၿပီး အသစ္ၿပန္လုပ္ခိုင္းမယ္ ဆိုၿပီးေခၚမလို႕ လုပ္လိုက္ပါေသးတယ္ ..ေဆာင္းႏွင္း သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကို အားနာတာပါ .. ေဆာင္းႏွင္း သူငယ္ခ်င္းလည္း မဟုတ္ ၊ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီအရိုးပန္းကန္ထဲက ဟာကို ယူစားပါ့မလဲ .. ေဆာင္းႏွင္း သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း မလို႕ ထားလိုက္ပါေတာ့.. .. သူငယ္ခ်င္း က စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ပါတဲ့ .. ေယာက္က်ၤားေလး ၀ိုင္း ဆိုေတာ့ ေကာင္မေလး ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႕ လုပ္မိလုပ္ရာ လုပ္လိုက္တာ ေနမွာပါတဲ့ .. သူတို႕ ၂ ေယာက္က ေလွ်ာက္ေနာက္ေနေပမယ့္ ေဆာင္းႏွင္း စိတ္ထဲမွာ က်လိက်လိနဲ႕ တစ္ခုခုကို ေၿပာခ်င္ေနတယ္ .. ဒါနဲ႕ ေဘလ္ရွင္းေတာ့ ဆိုင္ရွင္လား ၊ ဘာလားေတာ့ မသိ ၊ အကိုၾကီးလား ၊ ေမာင္ေလး လား ၊ ရြယ္တူ ပဲလား ..သန္႕သန္႕ ၿပန္႕ၿပန္႕နဲ႕ တစ္ေယာက္ လာရွင္းပါတယ္ .. "အကို ေမးၾကည့္လို႕ ရမွာလား လို႕ .. ဘယ္လို မွေတာ့ စိတ္မရိွပါနဲ႕ .. ဒုတိယ တစ္ေခါက္ အကင္မွာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘာလို႕ ပန္းကန္အသစ္နဲ႕မခ်ေပးဘဲ စားၿပီးသား အရိုးပန္းကန္ထဲကို ထည့္ေပးသြားတာလဲလို႕ " .. သူငယ္ခ်င္းက ၀င္ေၿဖပါတယ္ .. " ကၽြန္ေတာ္တို႕က ကိစၥ မရိွပါဘူးတဲ့ .. အေစာက !@#$%^&*()_ ေနာင္ ဧည့္သည္ ေတြက်ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့လို႕ " ေၿပာလည္း ၿပီးေရာ .. ေဆာင္းႏွင္းကို လွ်ာရွည္လို႕တဲ့ .. အဲ့ဒါ လွ်ာရွည္တာမွ မဟုတ္တာ ...
(( ေစတနာ ဗလပြ နဲ႕ ပိုေကာင္းလာေစခ်င္လို႕ ဖိ့ဘက္ခ္ ေပးတာလို႕ ေခၚတယ္လို႕ .. :D ))
ဟုတ္တယ္ေလ ... စားလို႕ အရသာလည္း မဆိုးဘဲ ေရာင္းအား ေကာင္းတဲ့ ဆိုင္ကို ပိုၿပီး ေရာင္းအား တက္ေစခ်င္လုိ႕ ေၿပာတာ .. း))

မၿပီးေသးပါဘူး .. ေနာက္တစ္ခု
မနက္ကတည္းက လူက ေနမထိ ၊ ထိုင္မသာ ၿဖစ္တဲ့ အထဲမွာ လက္ရိွလုပ္ေနတဲ့ ပံုမွန္အလုပ္က ဘဏ္ထဲကို ၁ ရက္ေန႕ ၀င္ရမယ့္ ဟာကို မနက္ကတည္းက ညေန အထိ ခ်က္ေနတာ ပိုက္ပိုက္ ၀င္မလာေသးဘူး ..
... ခု စာေရးေနတဲ့ ည ၁၀ နာရီ အထိ လည္း ၀င္ေသးဘူး ... ;(
အရင္ဆို ေနာက္မက်တတ္ဘဲ ဒီေန႕ မွ တမင္ ဖူးလ္ ေအာင္မ်ား တမင္ ေနာက္က်တာလား မသိဘူး .. း))

မဖူးလ္ပါ .. သို႕ေသာ္ .. ညစ္တယ္ ...

PS ... !...* မဖူးလ္ ေသာ္လည္း .. ဒီေန႕ ေရေရလည္လည္ ညစ္တယ္.. ခုထိ စိတ္မၾကည္ဘူးးး .. *...!

xx. x. ၂၀၀၂ ။ ၂၀၀၆


၂၀၀၂ မွာ က်ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေဆာင္းႏွင္းရဲ႕ ေမြးေန႕မွာ ေမေမ့ကို ေပးမယ္ဆိုၿပီး ပထမဆံုး စပ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါ ... ေဆာင္းႏွင္းလည္း အရမ္း ငယ္ေသးေတာ့ ကိုယ့္ ေမြးေန႕မွာ အဲ့လိုၾကီး ေပးရမွာ ေကာင္းပါ့မလား .. ဒါမွ မဟုတ္ ရွက္ေနခဲ့တာလား ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘဲ ေမေမ့ကို မေပးၿဖစ္ခဲ့ပါဘူး ..

ေနာက္ ၂၀၀၆ မွာ တစ္ခါ ၊ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႕ ပစၥည္း တစ္ခု ေပးမယ္ ဆိုၿပီး ထပ္ ရည္ရြယ္ခဲ့ပါေသးတယ္ ..
အဲ့ဒါလည္း အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပစၥည္း ေလးပဲ ေပးၿဖစ္ခဲ့ၿပီး .. စာရြက္အိတ္ေလးကို သိမ္းထားခဲ့မိၿပန္ပါတယ္ ..

ဒီကဗ်ာေလးဟာ ခုခ်ိန္ထိ ေဆာင္းႏွင္း ကိုယ္တိုင္ပဲ ဖတ္ၿဖစ္ေနတဲ့ ကဗ်ာေလး တစ္ပုဒ္ပါ ...
တကယ္ေတာ့ အစက ဒီေန႕ က်ေရာက္တဲ့ ေမေမ့ ေမြးေန႕မွာ ဒီကဗ်ာေလးနဲ႕ အတူ ပစၥည္းလက္ေဆာင္ေလး ထည့္ေပးမလို႕ စိတ္ကူးထားပါေသးတယ္ ..
ဒါေပမယ့္ လက္ေဆာင္ သာ ပို႕ေပးၿဖစ္ၿပီး ၊ ဒီ ကဗ်ာေလးကေတာ့ ဒီအတိုင္း က်န္ေနခဲ့ပါေသးတယ္ ...
ဒါေၾကာင့္ ဒီကဗ်ာေလးကို ဒီေန႕ က်ေရာက္တဲ့ ေမေမ့ ေမြးေန႕အတြက္ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ အၿဖစ္ စာအိတ္ေလး ေပ်ာက္သြားခဲ့ရင္ေတာင္မွ အၿမဲ အမွတ္တရ က်န္ေနေအာင္ မိမိရဲ႕ ဘေလာ့မွာပဲ ၿပန္သိမ္းထားလိုက္ပါတယ္ ..

ေမေမ စိတ္၏ခ်မ္းသာၿခင္း ၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာၿခင္း ၿဖင့္ ၿပည့္စံု၍ အစဥ္သၿဖင့္ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေမေမခ်စ္တဲ့ သားနဲ႕ သမီး နဲ႕အတူ ေနႏိုင္သြားႏိုင္ပါေစ ...

PS ... !...* အေ၀းေရာက္ေနတဲ့ သမီးငယ္ေလး ဆီမွ *...!

(သေႏၵ ဆိုတာ ဓ နဲ႕ ေပါင္းေပ့မယ့္ လက္ကြက္ မရိုက္တတ္လို႕ ဒ နဲ႕ စာလံုးေပါင္းလုိက္တာပါ)

ေဆာင္းႏွင္းတို႕ အိမ္မွာဆို ငယ္ငယ္က အပင္ေတာ္ေတာ္စံုတယ္ ေၿပာရမလား .. အိမ္ေရွ႕ မွာလည္း အပင္ေတြ မ်ားလို႕ လမ္းေပၚကေန ၾကည့္ရင္ အိမ္ကို ေတာင္ ေသခ်ာ မၿမင္ရေပ ..
ေဆာင္းႏွင္းတို႕ မိသားစု ဒီအိမ္ေနရာကို ေၿပာင္းလာေတာ့ ေဆာင္းႏွင္း ၃ ႏွစ္ သမီးပဲ ရိွပါေသးတယ္ ..

အဲ့ဒီ့အခ်ိန္ အိမ္ေရွ႕မွာ ဘာပင္မွ မရိွသလို ၊ တစ္ရပ္ကြက္လံုးမွာလည္း အပင္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ရွားပါးတယ္တဲ့ .. အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ ေဖၾကီးက လမ္းသြားလမ္းလာေတြလည္း အရိပ္ရေအာင္ ဆိုၿပီး ၿမန္ၿမန္ ၾကီးလြယ္တဲ့ ကုကိၠဳပင္ ကို အရင္စိုက္လိုက္တယ္လို႕ ေတာ့ အိမ္က ေမၾကီး နဲဲ႕ ေဖၾကီး ခဏ ၊ ခဏ ေၿပာလို႕ ၾကားဖူးပါတယ္ ..
အဲ့ဒါနဲ႕ပဲ ေဆာင္းႏွင္းတို႕ အိမ္ေရွ႕မွာ ကုကိၠဳပင္ ၾကီး တစ္ပင္ ရိွတယ္ေပါ့ .. (မွတ္ထားေနာ္ .. လိပ္စာ) .. :D

အိမ္မွာ ေဖၾကီး ၊ ေမၾကီး နဲ႕ ေလးေလး တို႕ကေတာ့ အပင္ ဘာစိုက္သလဲ မေမးပါနဲ႕ .. အေသးကအစ ၊ အၾကီးအထိ တစ္ခုခု ဆို စိုက္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ .. ေဆာင္းႏွင္းလည္း အပင္စိုက္တာ ၀ါသနာ ပါေပမယ့္ ေၿမၾသဇာ ကိုင္ရတာေလာက္ စိတ္ညစ္တာ မရိွပါဘူး ... ဘာလို႕လဲ ဆို တစ္ခါ ေဖၾကီး က ေၿမၾသဇာ အစစ္ဆိုတာ ႏြားေၿခေတြလည္း ပါတယ္လို႕ ေၿပာကတည္းက အပင္ထဲကို ေၿမၾသဇာ ထည့္ရမယ္ဆို လံုး၀ မထည့္ခ်င္ေပ .... အဲ့ဒါနဲ႕ ပဲ ဘယ္က၀ယ္၀ယ္လာမွန္းမသိတဲ့ ေၿမၾသဇာဆိုတာေတြကို အုန္းပင္နားမွာ ထား ထားတာလည္း မွတ္မိေနပါေသးတယ္ ...

ေနာက္ အိမ္ၿခံေရွ႕အ၀င္၀ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္နဲ႕ ၿခံစည္းရိုးေရွ႕မွာ စံပယ္ပင္ေတြ စိုက္ထားတယ္ .. စံပယ္ပန္း ပြင့္ခ်ိန္ဆိုရင္ စံပယ္ပြင့္ေတြ ခူးရတာ မနက္မနက္ ဆို အေမာေပါ့ .. မနက္ မိုးလင္း လမ္းသြားလမ္းလာေတြ အိမ္ေရွ႕အ၀င္၀ က စံပယ္ေတြ ခူးသြားတာေတာင္ မနက္ ၇ နာရီ ေဆာင္းႏွင္း ခူးတဲ့အခ်ိန္ဆို ၿခင္း ၁ ၿခင္းနဲ႕ ေတာ္ေတာ္အၿပည့္ရတယ္ .. ၿခံထဲမွာလည္း စံပယ္ရံုက တစ္ရံု ရိွေသးေတာ့ .. တစ္ခ်ိဳ႕ အပြင့္ေတြကို အခက္လိုက္ ဘုရားကပ္ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အပြင့္ေတြကို အပ္ခ်ည္ၾကိဳးနဲ႕သီ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕အပြင့္ေတြကို အိမ္ေရွ႕ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ ေပးနဲ႕ မနက္ဆို ေဆာင္းႏွင္း လုပ္ရတဲ့ အလုပ္ေတြထဲမွာ တစ္ခုအပါေပ့ါ .. း) (( ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းတယ္ ))

အဲ့လို ၿခံ အ၀င္၀မွာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ စံပယ္ပင္ေတြ နဲ႕ အတူ ဇီဇ၀ါ ပန္း အၿဖဴေတြ စိုက္ထားတာေတြလည္း ရိွေသးတယ္ .. ေန႕တိုင္းေတာ့ မခူးၿဖစ္ေပမယ့္ ခူးၿဖစ္တဲ့ေန႕ဆိုရင္ေတာ့ ဘုရားပန္းကပ္ေပါ့ ..
ေနာက္ အဲ့ဒီ့ စံပယ္ပန္းေတြ နဲ႕ ဇီဇ၀ါပင္ေတြ ၿခားထဲမွာ ထီးထီးၾကီး တစ္ပင္တည္း ရိွေနတာ က ဒန္႕သလြန္ပင္ ... အိမ္ကေဖၾကီးက အိမ္ေရွ႕အိမ္က ဒန္႕သလြန္ပင္ က ဒန္႕သလြန္သီး သီးေနတာေတြ သေဘာက်တာ ရယ္ ၊ ကိုယ္တိုင္ ဒန္႕သလြန္ရြက္ ဟင္းခ်ိဳ ၾကိဳက္တာရယ္ ေၾကာင့္ တစ္ပင္တည္း စိုက္လိုက္ပါေသးတယ္ ...

အိမ္ေရွ႕ ၿခံစည္းရိုး အေရွ႕မွာ စံပယ္ပင္ ေတြ နဲ႕အတူ ဒီဘက္ ၿခံ အ၀င္ စြန္းနားမွာ ငရုတ္ပင္လည္း စိုက္ဖူးေသးတယ္ .. ငရုတ္သီးေလးေတြ သီးေနၿပီ ဆိုရင္ အပင္မွာ စိမ္းစိမ္းအေတာင့္ေလးေတြနဲ႕ အရမ္း ၾကည့္လို႕ ေကာင္းတာပဲ .. ဟင္းခ်က္ေနရင္း ငရုတ္သီးလိုလို႕ သြားခူးခ်ည္းဆိုရင္ ကေလးပီပီ သြားခူးရေသးတယ္ .. အဲ့လိုခူးေနတဲ့ အခ်ိန္ မေတာ္ အိမ္ေရွ႕ ေရေၿမာင္းထဲ ၿပဳတ္က်သြားရင္ ဘယ္သူမွေတာင္ သိလုိက္မွာေတာင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္ .. း(

ေဆာင္းႏွင္း ၃ ၊ ၄ တန္းေလာက္မွာေတာ့ ၿခံထဲအ၀င္လမ္းထိပ္မွာ ေဖၾကီး တယုတယ နဲ႕ စိုက္လုိက္တဲ့ မေလးရွား ပိေတာက္ပင္ နဲ႕ တမာပင္ ရိွေသးတယ္ .. ဒါေပမယ့္ မေလးရွားပိေတာက္ပင္ကေတာ့ ေဆာင္းႏွင္း ၁၀ တန္းေလာက္ မွာ ဘာလို႕မွန္း မသိ ေသသြားေရာ ... အဲ့ဒီ့ ေသသြားတဲ့ မေလးရွား ပိေတာက္ပင္ ကို ခုတ္ထားတဲ့ ငုတ္တို က ေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ အိမ္ေရွ႕မွာ ရိွေနဆဲပါပဲ ...

အိမ္ ၿခံေရွ႕က အပင္ေတြ ၿပီးေတာ့ အိမ္ေရွ႕ၿခံထဲက အပင္ေတြ ..

အိမ္ရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္ မွာ ဟိုးအရင္ကေတာ့ ပု႑ရိက္ ပင္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရိွတယ္ ... ပု႑ရိက္ အနီထဲက ၀တ္ဆံေလးေတြကို ယူၿပီးၾကိဳးနဲ႕ သီၿပီးလည္း ကစားဖူးတယ္ ...ပု႑ရိက္ ပင္က အသီးေတြကိုလည္း စပ်စ္သီးဆိုၿပီး စားဖူးတယ္ ... :D

အိမ္ၿခံေရွ႕ အ၀ ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ေထာင့္နားေလာက္မွာဆို အုန္းပင္ရိွတယ္ ... သၾကၤန္ဆို အဲ့ဒီ့ အုန္းလက္ေတြနဲ႕ အိမ္ေရွ႕မွာ မ႑ပ္ေဆာက္တယ္ ...
ညာဘက္ေထာင့္နားေလာက္မွာဆို သနပ္ခါးပင္ ရိွတယ္ .. အရမ္းလည္း ပြင့္တယ္ .. အရမ္းလည္း ေမႊးတယ္ ...
ဘုရားလည္း ကပ္ေပါ့ ....

အိမ္ၿခံေရွ႕ တည့္တည့္က ၿခံစည္းရိုးမွာ ကပ္စိုက္ထားတဲ့ ေပါက္ပန္းၿဖဴပင္ၾကီး ၃ ပင္ လည္း ရိွတယ္ .. အဲ့ဒီ့ ေပါက္ပန္းၿဖဴပင္ ၃ ပင္ေၾကာင့္ လမ္းေပၚက ၾကည့္ရင္ အိမ္ကို မၿမင္ရတာ လည္း ပါတယ္ ... ေပါက္ပန္းၿဖဴပြင့္ေတြကို သုပ္စားတယ္ ... ဟင္းခ်ိဳလုပ္ေသာက္တယ္ .. ၿပဳတ္ၿပီး တို႕စားတယ္ .. တစ္ေန႕ အဲ့ဒီ့ ေပါက္ပန္းၿဖဴပြင့္ေတြကို တုတ္နဲ႕ မခူးဘဲ အကို က အပင္ေပၚတတ္ၿပီး ခူးတာလားမသိပါဘူး ... အပင္ေပၚကေန ၿပဳတ္က်တာလား ၊ အဆင္းမွာပဲ ၿခံစည္းရိုး ၀ါးကပ္ေတြ နဲ႕ ၿခစ္မိတာလား လည္း ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ ... သူ႕ဗိုက္မွာ အဆင္းရာေတြနဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြ မွာ ေသြးေတြထြက္တယ္ဆိုတာေတြေတာ့ မွတ္မိေသးတယ္ ...

အိမ္ေရွ႕ ၿခံထဲက အဲ့ဒီ့ ေပါက္ပန္းၿဖဴပင္ေတြ ရဲ႕ ေနာက္မွာ ေမေမရဲ႕ အသည္းစဲြ ပိန္းပင္ ၊ စံပယ္ပင္ ၊ မာလကာ အူနီသီးပင္ ၊ သလဲ သီးပင္ ၊ ၾသဇာသီးပင္ နဲ႕ သေၿပပင္ ရိွတယ္ ..

သလဲပင္က မႏၱေလး အဖြားအိမ္က သလဲသီးပင္ ကေန ယူစိုက္ထားတာ .. အဲ့ဒီ့ အဖြားတို႕ အိမ္က သလဲသီးက အရမ္းခ်ိဳတယ္ .. အဖြားရန္ကုန္လာၿပီး ဆိုရင္ ပါလာတတ္တယ္ .. စားၿပီးသားအေစ့ေတြကို အိမ္ေရွ႕က်ဲခ်ထားရင္းနဲ႕ တစ္ပင္တည္း ရွားရွားပါးပါး ေပါက္သြားတာပါ .. း)

သေၿပပင္မွာဆို စာကေလးေတြ ၊ ႏွံၿပည္စုတ္ ငွက္ ေလး ေတြ လာလာၿပီး အသိုက္ဖဲြ႕ လို႕ ဥေလးေတြနဲ႕ စာကေလး ေပါက္စနေလးေတြ၊ ႏွံၿပည့္စုတ္ နီတာရဲေလးေတြ ၊ အဲ့ဒီ့ ေမြးခင္းစေလးေတြကို မိခင္ၾကီးက အစာခံြေကၽြးတာ ေတြ ကိုလည္း ၿမင္ဖူးတယ္ ... ((အိမ္ေပၚကေန ၾကည့္တာပါ))

ဒါနဲ႕ ထူးဆန္းတာ တစ္ခု ေၿပာၿပအံုးမယ္ .. တိုက္ဆိုင္တာလား ၊ နိမိတ္လားေတာ့ မသိဘူး .. ေဆာင္းႏွင္း ၁၀ တန္း ႏွစ္ေပါ့ ... တစ္မ်ိဳးလံုးက ခ်စ္ၾကတဲ့ ေဖၾကီးရဲ႕ တူ ၊ ေဆာင္းႏွင္း အကို ေပါ့ .. (ကိုေလး)တစ္ေယာက္ ဗိုက္သင္တန္းတတ္ရင္း ေဆးရံုတတ္ရတယ္ ဆိုေတာ့ အိမ္ေရွ႕က ၾသဇာပင္က ရုတ္တရက္ ညိဳးက်သြားတယ္ ... အဲ့ဒီ့အခ်ိန္မွာ အိမ္က ေမၾကီး က စိတ္ထဲမွာ မေကာင္းလိုက္တာေပါ့ .. အတိတ္ေကာက္ၿပီး .. ရင္ထဲတစ္မ်ိဳးၾကီးေပ့ါ .. ကိုေလး က ေသာၾကာလည္း ေသာၾကာသား ၊ တတ္ေနတာလည္း အရာရိွသင္တန္းကိုး .. ကိုေလးက ေဆးရံု ၁ လ ေလာက္ တတ္ရတယ္ေလ ... ေနာက္ ကိုေလး မဆံုးခင္ ၁ ပတ္ေလာက္ ေနေတာ့ ၾသဇာပင္က လံုး၀ ကို ေသသြားေရာ ... အိမ္ကလူေတြ က စိတ္မေကာင္းေတြ ၿဖစ္လို႕ ... တိုက္ဆိုင္တာလားေတာ့ မသိဘူးေနာ္ ...

ေနာက္ အိမ္မွာ ပိန္းအိုး ေတြ ေတာ္ေတာ္ေပါတယ္ .. ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ .. ပိန္းပင္ေတြ အားရိွေအာင္ဆိုလား ၊ ခရုမက်ေအာင္ဆိုလား .. ၾကက္ဥ ၊ ဘဲဥ ခ်က္ၿပီ ဆိုရင္ အဲ့ဒီ့ အခံြေတြကိုလည္း အိုးထဲသြားထည့္ေပးရေသးတယ္ ... အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ အပြင့္ေတြ အၿမဲ လိုလို ပြင့္ေနလား မသိေပ ..

အိမ္ေရွ႕ၿပီးေတာ့ အိမ္ေဘး ...

အိမ္ေဘးမွာလည္း ပိန္းပင္ေတြရိွတယ္ .. ေမၾကီး က ပိန္းပန္း ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳက္တယ္ ... အိမ္ေရွ႕မွာေရာ ၊ အိမ္ေဘးမွာေရာ ၊ အားရင္ ပိန္းပင္ေတြကို မ်ိဳးပြား ၊ အိုးအၾကီးကေန အၿမစ္ အတတ္ေတြကို ၊ အိုးအေသးထဲထည့္ ၊ အုန္းဆံေတြ ထည့္နဲ႕ .. ေဆာင္းႏွင္းတို႕ လည္း အဲ့ဒီ့ ပိန္းအိုးေတြ မၿပီး အိမ္ေရွ႕ေရႊ႕လိုက္ ၊ အိမ္ေဘး ေရႊ႕လိုက္နဲ႕ လုပ္ေပးရတယ္ .. အိမ္မွာ အရင္ က အုန္းႏို႕ေခါက္ဆဲြခ်က္လို႕ အုန္းဆံေတြရၿပီဆို သိမ္းထား ၊ ၿပီးရင္ ပိန္းအိုး ထဲထည့္ .. ၊ ေၿပာလို႕ ေၿပာတာ မဟုတ္ေပ .. အိမ္မွာ အရမ္း စည္းစနစ္ ၾကီးတယ္ ေၿပာရမလား ၊ အေလအလႊင့္ မရိွေစရ ေၿပာရမလား ၊ ဘယ္လို ေၿပာရမလဲ .. ေမၾကီးပဲ အိမ္ရွင္မေကာင္းတစ္ေယာက္ ပီသလြန္းတယ္ ေၿပာရမလား .. အေလအလႊင့္ဘာမွ မရိွေစရဘူး ... :D ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေဆာင္းႏွင္းရဲ႕ ေမေမကို အရမ္းခ်ီးက်ဴးတယ္ .. တကယ္ကို အိမ္ရွင္မေကာင္း တစ္ေယာက္ အရမ္းပီသလြန္းတယ္ ..

အိမ္ေဘးမွာ ပိန္းပင္ေတြ နဲ႕ အတူ ေလးေလး တယုတယ ဆိုက္တဲ့ ပန္းထိမ္မႏိုင္ပန္း ၊(ပန္းထိမ္ငိုလို႕လည္းေခၚတယ္) လည္း ရိွေသးတယ္ .. အဲ့ဒီ့ ပန္းကလည္း ပြင့္ရင္ေတာ္ေတာ္လွတယ္ .. သူပြင့္ပံု ပြင့္နည္းက တစ္ၿခားပန္းေတြလို မဟုတ္ဘဲ အရိုးတန္မွာ ဆင္းဆင္းေလနဲ႕ ပြင့္တာ ၾကည့္လို႕ အရမ္းေကာင္းတယ္ ..

ေနာက္ မာလကာပင္ ၊ အိမ္ေရွ႕ကအပင္က အူနီသီး ၊ အိမ္ေဘးက အပင္က အူအၿဖဴ ၊ သီးရင္ စားလို႕ အရမ္းေကာင္းတယ္ .. အရမ္းလည္း ခ်ိဳတယ္ .. အ၇မ္း မၾကီးတဲ့ မာလကာသီး ဆိုရင္ အိမ္ေပၚကၾကည့္လို႕ မွည့္ဖို႕ အေရာင္နဲနဲသန္းသန္းတာေတြ႕ၿပီ ဆုိရင္ ဘယ္အခ်ိန္ ခူးရမလဲ ေစာင့္တယ္ .. တုတ္နဲ႕ ခူးလို႕ မရရင္ ေရစည္ ေပၚကေန အပင္ေအာက္ဖက္နားတက္ၿပီး အကိုင္းကိုလွဳပ္တယ္ .. အလံုးနဲနဲၾကီးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္က ဘုရားကပ္ဖို႕ ေၿပာဖို႕ မခူးရဘူး .. ..

ေနာက္ ခရမ္းခၽြတ္သီးေခၚလား .. တုိ႕စားတဲ့ ခရမ္းသီး ေလး ေပါက္စနေလးေတြေလ .. အဲ့ဒါေလးေတြ လည္း စင္ေသးေသးေလး ထိုးၿပီး အိမ္မွာ ခဏ စိုက္လုိက္ၾကေသးတယ္ ...

အိမ္ရဲ႕ ေဘးမွာ သရက္ပင္ၾကီးလည္း ရိွတယ္ ... အဲ့ဒီ့ သရက္ပင္က သရက္သီး လံုး၀ မသီးဘဲနဲ႕ အပင္က ၾကီးထြားလိုုက္တာ ၊ ေတာ္ေတာ္ကိုၾကီးတယ္ .. ဒီေတာ့ အိမ္က သရက္ပင္က ၾကီးလြန္းေတာ့ အိမ္ဘက္ကို သရက္ကိုင္းေတြ အရမ္းေရာက္ေတာ့ အေကာင္ပေလာင္ စိုးရိပ္၇တယ္ .. ( အိမ္မွာ အေကာင္ပေလာင္လည္း ေပါပါတယ္ ၾကံဳရင္ ေရးပါအံုးမည္ ) .. ေနာက္ မိုးတြင္းဆို သရက္ကိုင္းေတြ အိမ္ေခါင္မိုးထိၿပီး ရိုက္တဲ့ အသံက မိုးတြင္းဆို ေၾကာက္ဖို႕ ေကာင္းတယ္ေပါ့ .. အဲ့ဒါနဲ႕ ဒီႏွစ္ မွ မသီးရင္ နဲနဲ ခုတ္မယ္လုပ္လိုက္တာ .. အဲ့ဒီ့ႏွစ္ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႕ အပြင့္ေတြ ပြင့္လို႕ အိမ္က လူေတြ အံၾသကုန္ေရာ ... သီးတာ ၊ သီးတာ ဆိုတာ အမ်ားၾကီးပဲ .. အလုံးၾကီးေတြ ဆိုတာ လည္း အၾကီးၾကီးေတြပဲ .. အဲ့ဒီ့သရက္သီးခူးတုန္းကလည္း ေအာက္ကေန ေဖၾကီးနဲ႕ ေမၾကီး တုတ္ၿခင္းနဲ႕ ခူးေနတာ ကို ေမာင္ေလး နဲ႕ အကို က အပင္ေပၚတတ္ခူးေပးမယ္ တဲ့ .. သူတို႕ ခူးတာကို ၾကည့္ၿပီး ေဆာင္းႏွင္းလည္း ခူးခ်င္လို႕ အပင္ေပၚကို အိမ္ေနာက္ဖက္ အမိုးေပၚကေန တက္တယ္ .. ဘာလို႕မွန္းမသိ ငယ္ငယ္ကအပင္ေပၚတက္၇တာ ကို ၀ါသနာကို ပါသလုိပဲ .. :D .. အဲ့ဒီ့ သရက္ပင္ေပၚေရာက္ေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ အလံုးအေသးေလးေတြကလည္း နဲနဲ ၀င္းေပါ့ .. ဘယ္ရမလဲ ... အပင္ေပၚမွာတင္ ခူးလည္း ခူး၊ စားလည္း စားေပါ့ .. အဲ့ဒါ ေအာက္က ေဖၾကီး ၊ ေမၾကီး နဲ႕ ေလးေလး တို႕က မသိဘူး .. :D အဲ့လို အစားေကာင္းလုိ႕လဲ ပါးစပ္ မွာ သရက္ေစး ေပါက္ဘူးတာ ခံ၇တယ္ .. ၃ ေယာက္ ေၿပာရင္း ခူးရင္း၊ စားရင္းနဲ႕ သရက္သီးကို ကိုင္းကေန ေၿခြခ်င္သလို ေၿခြေတာ့ ကိုယ္ခႏၶာ မွာလည္း သရက္ေစးေတြ ေပါက္တာ အၿဖဴကြက္ေတြ နဲ႕ေပါ့ ... :P အဲ့ဒါကို အကိုက မဲ့ခရုစဲြပါတယ္ ဆိုလို႕ .. ငိုလိုက္ရတာ အေမာ ... အဲ့ဒီ့ သရက္သီးေတြကို အိမ္ေရွ႕ အပင္က ကကိၠဳင္ရြက္ေတြ နဲ႕ အုပ္တာလည္း မွတ္မိပါေသးတယ္ ...

အဲ့ဒီ့သရက္ပင္ ပင္စည္မွာ ကပ္ၿပီး သစ္ခြ နဲ႕ ဒန္းစင္းေလဒီ အပင္ေတြလည္း စိုက္ဖူးတယ္ ... မာလကာပင္မွာလည္း အိုးေတြ တို႕လို႕တဲြေလာင္း နဲ႕ သစ္ခြ နဲ႕ ဒန္းစင္းေလဒီေတြ စို္က္ၾကေသးတယ္ .. ဒန္းစင္းေလဒီ ကို ၾကိဳက္တယ္ .. အဲ့ဒီ့ ပန္း ပြင့္တိုင္း စဥ္းစားမိတယ္ .. ဘာလို႕မ်ား ကေနတဲ့ မိန္းကေလး တစ္ယာက္နဲ႕ တူရတာလဲလို႕ .. ပြင့္တိုင္း လည္း အနီးကပ္ ေသခ်ာ ၾကည့္ဖူးတယ္ .. ပန္းဆို သူ႕ဘာသာ အပင္မွာ ပဲ ပြင့္ေနတာကို ၾကည့္ရတာ ပိုသေဘာက်တယ္ .. မပန္ခ်င္ဘူး ..

ေနာက္ အိမ္ေဘးမွာပဲ စင္ၾကီးၾကီး နဲ႕ တစ္ခု စိုက္ဖူးေသးတယ္ ထင္တယ္ .. ဘာစင္လည္း ေသခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး ..

ေနာက္ ဒီဘက္ၿခမ္းဘက္က ၿခံစည္းရိုးမွာ ေဂြးေတာက္ပင္လည္း ရိွေသးတယ္ .. ၿခံစည္းရိုးကို စင္အေနနဲ႕ သံုးၿပီး အႏြယ္ေတြကို ပြားေပးတယ္ .. အဲ့ဒါ ေဖၾကီး အသည္းစဲြ .. ေဆာင္းႏွင္း အမုန္းဆံုး အပင္ .. ဟုတ္တယ္ေလ .. နာမည္ၾကားရံုနဲ႕ တင္ စားခ်င္စိတ္မရိွ ၊ ၿမည္းၾကည့္ေတာ့ ခါးက ခါးေသးတယ္ .. ေဖၾကီးက ထမင္းစားရင္ ဟင္းခ်ိဳပါမွ ထမင္းစားရတာ ၾကိဳက္ေတာ့ ဟင္းခ်ိဳေသာက္ မရိွရင္ ထမင္းစားခါနီးၿပီး ဆို အိမ္ေရွ႕က ဒန္႕သလြန္ ညႊန္႕ကို ခူးရင္ ခူး ၊ မခူးရင္ ေဂြးေတာက္ညႊန္႕ေတြကို ေမေမ က ဟင္းခ်ိဳ လုပ္ေပးတယ္ ..

အိမ္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္မွာေတာ့ ကတတ္ပင္ ရိွတယ္ ... သပြတ္ပင္ ရိွတယ္ ..

သပြတ္အူလို မရွဳပ္နဲ႕ ဆိုတာ အပင္က သပြတ္သီး ေခၚတာနဲ႕ တူတယ္ .. ေၿခာက္သြားရင္ အထဲမွာ ၿမင္ရတယ္ .. အမွ်င္ေတြ ရွဴပ္ယွက္ခတ္ေနတာ .. အဲ့ခါက်မွ နားလည္ေတာ့တယ္ .. :D

ကတတ္ပင္ ကေတာ့ ေလးေလး အသည္းစဲြ ၊ တကယ္ေတာ့ အိမ္မွာ ကတတ္ပင္ က အရင္စိုက္တာပါ ၊ အိမ္ေရွ႕တမာ ၊ ေနာက္ေဖး ကတတ္ ၊ မလုပ္ဘဲ နဲ႕ စီးပြားတတ္ ဆိုတဲ့ ဆိုရိုး ရိွတယ္ ဆိုၿပီး လာဘ္လည္း ပြင့္ေအာင္ ေနာက္ေတာ့မွ တမာပင္ စိုက္တယ္ ထင္တာပဲ ..
အဲ့ဒီ့ ကတတ္ပင္ က အရမ္းေတာ့ ထူးထူးၿခားၿခား ၾကီးထြားမလာေပမယ့္ တပင္လံုး အညႊန္႕ေတြ နဲ႕ ခ်ည္း ၿပည့္ေနတတ္တယ္ .. ၿပည့္တာလည္း မေၿပာနဲ႕ေလ .. ေလးေလး က အၿမဲ အညႊန္႕အသစ္ ထြက္ၿပီဆို ကတတ္ရြက္ေတြ ဆားရည္စိမ္တယ္ .. တို႕စားတယ္ .. သုပ္စားတယ္ .. အိမ္နီးနားခ်င္း ေတြေပးတယ္ .. မိုးတြင္းဆို အပင္က အညႊန္႕ထြက္တာ ခူးလို႕ ႏိုင္ေတာင္ မႏိုင္ေတာ့ဘူး .. ေဆာင္းႏွင္းလည္း ကတတ္ရြက္ဆို အရမ္းၾကိဳက္တယ္ .. အိမ္က ကတတ္ရြက္ဆို ေလးေလး နဲ႕ ေဆာင္းႏွင္းက ဒိုင္ခံ စားတယ္ ..

အဲ့လို အပင္စံုတဲ့ ေဆာင္းႏွင္းတို႕အိမ္မွာ အရင္ကဆို ေန႕တိုင္း ဘုရားစင္မွာ အိမ္က ပန္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို အၿမဲ ေတြ႕ေနရတယ္ .. အခုလို ပန္းပင္ေတြ စိုက္လို႕ ေဆာင္းႏွင္းတို႕ အိမ္ၿခံကို ေတာ္ေတာ္ ၾကီးလွတယ္ မထင္ပါနဲ႕ .. ပံုမွန္ၿခံ၀န္း အေနအထားကိုပဲ ေမၾကီး ၊ ေဖၾကီး နဲ႕ ေလးေလးတို႕က အိမ္ၿခံအၿပည့္ အပင္စိုက္ထားတာပါ ..
ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာ အိမ္အေဆာက္အဦး ကို တုိးခ်ဲ႕လိုက္တာ တစ္ပင္မွ ၿခံထဲမွာ မရိွေတာ့ဘဲ က်န္တဲ့ အပင္ဆိုလို႕ အိမ္ေရွ႕က ကုကိၠဳင္ပင္ ၊ တမာပင္ ၊ ဇီဇ၀ါ ပင္ နည္းနည္း နဲ႕ အိမ္ေနာက္ေဘးက ကတတ္ပင္ တို႕ပဲ ရိွပါေတာ့တယ္ .. း(


ပုဏၰရိတ္ ဆိုတာ စာလံုးေပါင္းမွန္ပါသလား .. သိတဲ့သူ ရိွရင္ ေၿပာၿပသြားေပးပါ ..

PS ... !...* ဒီအပင္ အေၾကာင္းကို ေရးခ်င္တာ ၁ လ ေလာက္ ရိွေနေပမယ့္ ခုမွပဲ ေရးၿဖစ္လုိက္ပါေတာ့တယ္ *...!

ေရးလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရွည္သြားပါတယ္ .. သည္းခံ၍ အားေပးၾကပါ. း))