အားလံုးပဲ မဂၤလာ အေပါင္း ႏွင့္ ၿပည့္စံုေသာ ေန႕ေလး တစ္ရက္ ၿဖစ္ပါေစ ...

အခု လာမည့္ 28.Feb, 2010 ေန႕လည္ 1:25 flight နဲ႕ Golden Land သို႕ ခဏ ၿပန္ပါအံုးမည္ ၿဖစ္၍ ခဏတာ အားလံုးကို ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ..
တကယ္ေတာ့ ၿပန္ဖို႕ အစီအစဥ္ မရိွပါဘူး .. အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ ၿပန္ဖို႕ မွန္းထားတဲ့ ရက္ထက္ ေစာၿပီး ရုတ္တရက္ ၿပန္သြားရတဲ့ အတြက္ အရမ္းမေပ်ာ္ ၿဖစ္ေနရပါတယ္ .. << ဟုတ္ပါတယ္ >> .. June,09 ေလာက္ၿပန္တုန္းကလို စိတ္ထဲ မွာ အရမ္း ေပ်ာ္မေနဘူးးး .. ဘာလို႕မွန္းေတာ့ သိဘူးးး ..

တကယ္ ၿပန္ခ်င္ေနတဲ့ ရက္က March 20 - April 17 ကို ၿပန္ခ်င္တာပါ .. :(

ဘာလို႕လဲဆို March 27 ရက္ေန႕မွာ ေမေမ့ ေမြးေန႕ ရိွေနပါတယ္ .. ေမြးေန႕မွာ ေမေမနဲ႕ အတူ ဘုရား အတူတူသြား၊ အလွဴဒါန တစ္ခုခု ၿပဳလုပ္ခ်င္ေနပါတယ္ ..
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ရန္ကုန္ သၾကၤန္ကိုလည္း ေနခ်င္ေနလို႕ပါ ..
ေမြးကတည္းက ရန္ကုန္မွာေနေသာ္လည္း ရန္ကုန္ သၾကၤန္ဆိုတာ ဘာမွန္းမသိခဲ့တာ ဒီႏွစ္လည္း တစ္ခါ ထပ္လြဲ ၿပန္ပါၿပီ .. ဒီေတာ့ 15 က်ပ္ေပးၿပီး Padang ကစားကြင္းထဲ ပဲ ခ်ီတတ္ရမယ္ နဲ႕ တူပါတယ္ ..

ၿပန္ရမွလား ၊ မ ၿပန္ရဘူးလား အေၿခအေန ေတြေၾကာင့္ promotion ticket ကို ပဲ ၀ယ္ထားမိပါ၍ ၿပန္မယ့္ date ေၿပာင္းခ်င္ရင္ air-ticket ဖိုး S$110 ထပ္ေပးရမွာပါ .. (ထပ္ေပးဖို႕ ပိုက္ပိုက္ရိွဘူး).. ရန္ကုန္မွာလည္း တိုေတာင္းတဲ့ အခ်ိန္ ကာလ ပဲ ေနၿဖစ္မွာ ၿဖစ္တဲ့ အတြက္ ပိုက္ပိုက္လည္း ထပ္မေပးေတာ့ဘဲ ၀ယ္ထားတဲ့ လက္မွတ္ date နဲ႕ပဲ ၿပန္ပါေတာ့မည္ ..

ၿပန္လာမယ့္ ရက္ ကေတာ့ ေသခ်ာ အတိအက် မသိေသးပါဘူး .. ၀ယ္ထားတာ ၁ လ ticket ဆိုေပမယ့္ ဒီမွာ လုပ္စရာ စာရြက္စာတမ္း ကိစၥ ေတြ မၿပီးပ်က္ေသးလို႕ မိဘေတြနဲ႕ ၁ လ ေနခ်င္ေသာ္လည္း ေနႏိုင္မည္ မထင္ပါ .. :(

ေနာက္ထပ္ ၀မ္းနည္းစရာ သတင္းကေတာ့ အခု ဒီလ 26 March,2010 မွာ အိမ္ေၿပာင္းရပါေတာ့မည္ .. အိမ္ရွင္ နဲ႕ အိမ္ေၿပာင္းဖို႕ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁ လ ေလာက္ကတည္းက စကားေၿပာထားၾကေသာ္လည္း result တစ္ခု ေစာင့္ေန၍ ေၿပာင္းမယ့္ ေနရာလည္း မစဥ္းစားရေသး ၊ ဘာမွ မလုပ္ ရေသးပါဘူး .. အခ်ိန္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္နီးေနပါၿပီ ..
ဒါေၾကာင့္ ဒီက သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အကူအညီ ေတာင္းခ်င္ပါတယ္ .. ရန္ကုန္က ၿပန္လာတဲ့ အခါ အၿမန္ဆံုးနည္း နဲ႕ ပန္းကန္လံုးစီး ၿပီး အိမ္ ကူရွာေပးၾကပါလို႕ လို႕ လို႕ .... အနီလိုင္းဘက္ မွာပဲ ေနၿဖစ္မယ္လို႕ပဲ ထင္ပါတယ္ ..
<<< အဲ့ဒါလည္း ေသခ်ာ မသိေသးဘူး >>> ..

ဒါေၾကာင့္ တစ္လကို (အိမ္လခ + all charges) အၿပီး အစီး 250 နဲ႕ ရမယ့္ အိမ္ေလး မ်ား ရိွရင္ လက္တို႕ပါ ...
ထုက 250 ပဲ ေပးရတာကို လို႕ ... ဒါေပမယ့္ ခု ၿပန္ရွာခ်ိန္မွာ အဲ့ေစ်းနဲ႕ ရလိမ့္မည္ မထင္ .. :(


အားလံုးကို ခဏ ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ ...

ဒီ တစ္ခါ ၿပန္တာ ေနာက္ေၾကာင္း ကိစၥ ေတြကလည္း မၿပီးၿပတ္တဲ့ အၿပင္ တစ္ခ်က္ခုတ္ရင္ ၂ ခ်က္ေလာက္ ၿပတ္ရမယ့္ အေရးလည္း မၿပတ္ေတာ့ ၿပန္ရတာ အရမ္း ေပ်ာ္ဘူးးးးးးးးးးး
ဟုတ္တယ္ ေလ ... တစ္ခါ တစ္ခါ ၿပန္ဖို႕ အေရး လြယ္တဲ့ ကိစၥ မွ မဟုတ္တာ လို႕ လို႕ လို႕ ...

ဒါေပမယ့္ က်ိဳက္ထီးရိုး သြားခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတာ့ ၿပည့္၀ မလား မသိဘူးး .. အရမ္း အရမ္း အရမ္းကို သြားခ်င္ေနလို႕ အခ်ိန္ ရခဲ့ရင္ သြားလိုက္ပါအံုးမယ္ ..

ၿပန္သြားတဲ့ အထဲမွာ သၾကၤန္ပိုး အရိွန္နဲ႕ ၿပန္သြားတာ ဆိုေတာ့ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္ တင္သြားပါတယ္ ..







ၿပန္လာတဲ့ အခါ ပထမအၾကိမ္ ၿပန္တုန္းက ရန္ကုန္ ေလဆိပ္မွာ ၿဖစ္သလိုမ်ိဳး မၿဖစ္ပါေစနဲ႕ လို႕ လည္း ဆုေတာင္းပါတယ္ ..
bcos အၿပန္ date ကို open date လုပ္သြား လို႕ပါ ...
အဲ့တုန္းက အၿဖစ္အပ်က္ေလးကို အေတြ႕အၾကံဳ ဆိုတဲ့ label နဲ႕ တပ္ၿပီးေရးထားပါတယ္ ..ဗဟုသုတ ရေအာင္ မဖတ္ရေသးတဲ့သူမ်ား သြားဖတ္ လို႕ ရပါတယ္ .. link မခ်ိတ္တတ္၍ မခ်ိတ္ခဲ့ေတာ့ပါ ..


PS ... !...*1 kilo ကို S $ 10 ၿဖင့္ ေရာင္းခ်င္သူမ်ား ရိွပါက လိွဳက္လွဲစြာၿဖင့္ ၀ယ္ပါေၾကာင္း*...!

၁၀ တန္း ေအာင္ေတာ့ ဘာေၾကာင္း တတ္မလဲ တဲ့ .. ေမေမ က ေမးတယ္ ..

ေမေမ ငယ္ငယ္ ငယ္စဥ္ကတည္းက တတ္ေစခ်င္တာ ဆရာ၀န္လိုင္း ၊ ဒါေၾကာင့္ ငယ္ငယ္က သမီးၾကီးရင္ ဘာလုပ္မလဲ ေမးရင္ ေဆာင္းႏွင္း လည္း ဆရာ၀န္ လုပ္ခ်င္တယ္လို႕ပဲ ေၿဖခဲ့တယ္ .. အဲ့လို ေၿဖခဲ့တယ္ ဆိုတာကလည္း ဆရာ၀န္လိုင္းကို တတ္ခ်င္တာထက္ duty coat အၿဖဴေရာင္ ၀တ္ရတာ ကို တကယ္ သေဘာ က်တယ္ .. တကယ္ေတာ့ မတတ္ခ်င္ပါ ..:)
ဒါဆို ဘာတတ္ခ်င္လဲ ေမးရင္ တတ္ခ်င္တာ ေတြ က မ်ားေနတယ္ .. Civil or Archit လိုမ်ိဳး ေတြ၊ (တကယ္ေတာ့ ေဖေဖ့ကို ၾကည့္ၿပီး အားက်တာ ၿဖစ္မယ္ ) .. ၊ ကြန္ၿပဴတာ နဲ႕ ပတ္သက္တာေတြ ၊ ေနာက္ၿပီး Chemist Lab Technician .. ဘာရယ္ ညာရယ္ မဟုတ္ ၊ chemical ပစၥည္းေတြနဲ႕ အေရာင္ေလး ေတြ ေၿပာင္းသြားတာ ၾကည့္ၿပီး စိတ္၀င္စားတယ္ ..

အဲ့ေတာ့ ၁၀ တန္း ႏွစ္ကတည္းက Chem , Phy, Bio ဆိုတဲ့ အတဲြ ကို ယူခဲ့တယ္ .. သူငယ္ခ်င္းေတြက Chem, Phy, Ec0 ယူဖို႕ ေၿပာေပမယ့္ လံုး၀ စိတ္မ၀င္စား .. ၇ နဲ႕ ၉ ေပါင္းေတာင္ လက္ေခ်ာင္း ေထာင္ၿပီး တြက္ရတာ ဆိုေတာ့ ဘယ္လို မွ Eco နဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားလို႕ မၿဖစ္ ေခ် ..

၁၀ တန္းေအာင္ေတာ့ အမွတ္စာရင္း ၾကည့္ေတာ့ GTC မွာ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ လိုင္းမရ ၊ ရတဲ့ လိုင္းကိုလည္း ကိုယ္က မလိုခ်င္ ၊ ဒီေတာ့ မတတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ ..
အဲ့ဒါနဲ႕ ရိုးရိုးလိုင္းေတြထဲက ဒဂံု တကၠသိုလ္ ရဲ႕ အမွတ္အၿမင့္ဆံုး IC (Industrial Chemistry) ကို ယူခဲ့တယ္ .. အဲ့လို ကိုယ့္ေမဂ်ာကိုယ္ ဂုဏ္ၿမင့္လိုက္တာ .. (E ေမဂ်ာ က Eng ဘာသာ တစ္ခုတည္း အမွတ္ၾကည့္ၿပီး ေခၚတာ)..

ေယာင္လည္ ေယာင္လည္ ၁၇ ႏွစ္ မၿပည့္ေသးတဲ့ ဘ၀ နဲ႕ ဒဂံု တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူ ဘ၀ ကို စတင္ခဲ့တယ္ ..
အေဆာင္ေပၚ ေရာက္ေတာ့ List ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ့္ ေမဂ်ာက အေယာက္ ၃၀၀ ေတာင္ မၿပည့္ ၊ ေခ်ာက္ကပ္ကပ္ႏိုင္လြန္းတယ္ လို႕ ေတြးမိလိုက္ေသးတယ္ ..
ဒီလိုနဲ႕ ..
ေက်ာင္း စ တတ္တဲ့ ၁ ပတ္ မွာပဲ ဟိုလူ နဲ႕ စကားေၿပာ ၊ ဒီလူ နဲ႕ စကားေၿပာရင္း ၁၀ ေယာက္ အဖဲြ႕လိုမ်ိဳး ၿဖစ္သြားတယ္ .. မသြားဖူးတဲ့ အေဆာင္ေတြ သြားၾကည့္ ၊ ေမဂ်ာေတြက King & Queen ေရြးတာေတြ သြားၾကည့္ .. အစ ၂ ပတ္ ကေတာ့ အကုန္လံုးက အထူးအဆန္းေတြေပါ့ ..
စကားမစပ္ .. ခု ရန္ကုန္မွာ ေတာ္ေတာ္ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ မင္းသားအသစ္တစ္ေယာက္က ေဆာင္းႏွင္းတို႕ ႏွစ္က IC King ရဲ႕ ညီအရင္းတဲ့ .. (ေၾကၿငာခ ရလို႕ ) ... :P

အဲ့ဒါနဲ႕ ေက်ာင္း စ တတ္တဲ့ ၂ ပတ္ ေလာက္ ကေတာ့ ပင္ပန္းမွန္း သိပ္ မသိ ၊ သြားလို႕ ေကာင္း ၊ ၾကည့္လို႕ ေကာင္း ၊ ဟိုလူ နဲ႕ ဟို အေဆာင္ ပါသြား ၊ ဒီလူ နဲ႕ ဒီ အေဆာင္ ပါသြား ၊ လိုက္သြားရင္းနဲ႕လည္း "ငါ ဒီေလာက္ တစ္ေဆာင္နဲ႕ တစ္ေဆာင္ ေ၀းမယ္ မွန္း သိရင္ မလိုက္ပါဘူး" လို႕ ေၿပာရင္းး ၊ ေလွ်ာက္ရင္း နဲ႕ လည္း ပါသြားၿဖစ္တယ္ ..

ေနာက္ ၃ ၊ ၄ ပတ္ ေလာက္ ေနေတာ့ ဘယ္မွ မသြားခ်င္ ေတာ့ .. စာသင္ခန္း ကေန အၿပင္ကို မထြက္ခ်င္ ၊ ေလတိုက္ ၊ အသားမဲ မွာ စိုးလို႕ ေလ .. ဒါေတာင္ အေဆာင္ က ေလကြယ္တဲ့ဘက္ မ်က္ႏွာမူ ထားလို႕နဲနဲ ေတာ္ေသးတယ္ ေၿပာရမယ္ ..
ကိုယ္ကသာ မလိုက္ခ်င္ဘူး ေၿပာေနေပမယ့္ အဖဲြ႕ထဲက ဆရာသမားေလးေတြက Queen ေတြကို ငမ္းခ်င္တယ္ေလ .. ဒီေတာ့ သူတို႕က ေခၚေသာ္လည္း မိန္းကေလး ေတြ က တုန္တုန္မလွဳပ္ ၊ ေနာက္ေတာ့ သူတို႕လည္း ေလကုန္ အာေပါက္တာပဲ ရိွတယ္ဆိုၿပီး သူ႕တို႕ဘာသာ သြားၾက ၊ ၿပန္လာရင္ သူတို႕ ရင္ဖြင့္တာ နားေထာင္ ေပးရင္းနဲ႕ ပထမ ႏွစ္ ရဲ႕ 1 st sem ၿပီးသြားခဲ့တယ္ ..



ဆက္ပါဦးမည္ ...



PS ... !...*ဘာရယ္ ညာရယ္ မဟုတ္ ၊စိတ္ကူးထဲမွာ ေက်ာင္းတုန္းက ေပ်ာ္ခဲ့တာေတြ သတိရလို႕*...!

အေၾကြးတင္ေနတဲ့ ပို႕စ္ တစ္ပုဒ္ ေရးဖို႕ရိွတာ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားတာ ေတာ္ေတာ္ကို ၾကာေနပါၿပီ ..
ခြင့္လြတ္ပါ လို႕ လို႕ လို႕ .. မၾကာမီ .. လာမည္ ..
စိတ္ဆိုးေနလား မသိ .. အိမ္လည္ေတာင္ မလာေတာ့ဘူးး .. အဟိ .. :P

ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က ဒီက သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ပို႕ေပးတဲ့ သီခ်င္း ေတြထဲက နားထဲ စဲြေနတဲ့ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္ပါ ..
တိုက္ဆိုင္ ခဲ့တဲ့သူေတြ ရိွရင္လည္း နားေထာင္လို႕ ရေအာင္လို႕ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ ..


PS ... !...* နားေထာင္လို႕ ေကာင္း၍ တင္လိုက္ရံု သက္သက္ပါ *...!

~ စဥ္းစားေသာ္လည္း ခုခ်ိန္ထိ အေၿဖက ဇေ၀ဇ၀ါ ....

~ ကိုယ္တိုင္ ဆံုးၿဖတ္မွ ရမယ့္ ကိစၥ မွာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ၊ အခ်ိန္ နဲ႕ အေၿခ အေနက ဆံုးၿဖတ္ ေပးလိမ့္မယ္ ဆိုၿပီး မသိက်ိဳးကၽြံ ၿပဳထားရင္ က်မ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ရာ က်သြားမလားး.. တစ္ခါတစ္ေလမွာ က်မ အရမ္းကို ေတြေ၀တယ္ .. လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ ဆႏၵေတြ ရိွေနေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ စိတ္ရဲ႕ တြန္းအားေပးမွဳ႕ကို က်မ လိုက္ေနခဲ့တယ္ .. အခု လည္း က်မရဲ႕ ကြန္ၿပဴတာ ေဘးက ၿပကၡဒိန္ေလးဆီသို႕ အၿမဲ ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ ကို ေမးေနမိတယ္ ..

~ တခဏတာ အတြက္ ၾကည့္မွာလား .. တစ္ဘ၀လံုးစာ အတြက္ ၾကည့္မွာလားးး
ဘယ္လို ဆံုးၿဖတ္မွာလဲ တဲ့ ...
က်မ မွာ တိက် ေသခ်ာ တဲ့ အေၿဖ ခုခ်ိန္ထိ မရိွေသးပါဘူးး ..

~ အသက္ ၂၀ ကတည္းက က်မ ၾကိဳးစားလာခဲ့သမွ် အရာ အားလံုးဟာ က်မ ကိုယ့္ ေၿခေထာက္ ကိုယ္ေပၚ ရပ္တည္ ေနႏိုင္ခဲ့တာက လႊဲလို႕ က်မ မိဘ အေပၚမွာ ဘာမွ ေသခ်ာ ေရရာတယ္ ဆိုတဲ့ လုပ္ေပးႏိုင္မွဳ႕ မရိွ၊ ဘာမွ ထိုက္တန္တဲ့ ၿပန္လည္ ေက်းဇူး ဆပ္မွဳ႕ ဆိုတာ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေသးဘူး ...

~ ခုခ်ိန္မွာ က်မ အသက္အရြယ္ နဲ႕ ဆိုရင္ ဦးစီးၿပီး အိမ္ကို ၿပန္လည္ ၾကည့္ရွဳ႕သင့္ေနၿပီ .. ဒါေပမယ့္ က်မ မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး .. ဘာလို႕လဲ .. က်မ ဆံုးၿဖတ္ခဲ့တဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြ ေၾကာင့္လား ..

~ ေသခ်ာ စဥ္းစားရင္း၊ စဥ္းစားရင္း နဲ႕ပဲ ...........
အရာ အားလံုး ဘယ္သူ႕ မွ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳ႕ မရိွတဲ့ ေအာက္မွာ က်မ စိတ္နဲ႕ ကိုယ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ အတြက္လည္း ေနာင္တ ဆိုတာ က်မ မွာ မရိွ ၊ ဘယ္လို အေကာင္းဆံုး ၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလ မွာ က်မရဲ႕ တင္းထားတဲ့ စိတ္ေတြ ေလွ်ာ့ခ် လိုက္တဲ့ အခ်ိန္ က်မ ရဲ႕ ပါးၿပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြ လိမ့္ဆင္းလာတတ္တယ္ .. ဒါေပမယ့္ က်မ အတြက္ မည္သူမွ စိတ္ညစ္ရတာ ၊ စိတ္ပူရတာကို မလိုလားတဲ့ အတြက္ အၿမဲ ၿပံဳးေနႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္ ..

~ တကယ္ဆို အရာအားလံုးက က်မ ကို ေၿပာင္းလဲေအာင္ လုပ္တာလား ..

~ က်မ ကပဲ အရာအားလံုးကို ေၿပာင္းလဲ သြားေအာင္ လုပ္တာလား .. ေသခ်ာ မသိေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္(ခု)ေၾကာင့္ တြန္းအားေပးေနတဲ့ က်မရဲ႕ စိတ္ကို အရမ္း မုန္းတယ္ .. က်မ ထို တစ္စံုတစ္ခုကို အရမ္းမုန္းတဲ့ စိတ္ေတြ အတားအဆီး မရိွ ၿဖစ္လာေလေလ ၊ က်မ အတြက္ ခြန္အားေတြ ၿဖစ္လာေလေလ နဲ႕ပဲ ခ်ာလပတ္ လည္ေနၿပီလား ..

~ ဥေပကၡာ ၿပဳထားခ်င္ေသာ္လည္း က်မရဲ႕ ခြန္အားေတြ တစ္ခါတစ္ေလ ေမာပန္းသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ က်မ ရဲ႕ ခႏၶာထဲကို မေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားေတြ ၀င္လာၿပီး ထပ္မံတြန္းအားေပးေနတယ္ ..

~ အဲ့ဒီ့ မေကာင္းတဲ့ စိတ္တြန္းအားေတြ ေနာက္ က်မ လိုက္ေနရင္း ဒုတိယ အၾကိမ္ ဆံုးရွံဳးရမွာကိုလည္း မလိုလား .. က်မရဲ႕ ေခါင္းမာ ခဲ့မွဳ႕က ရခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဆိုတာကို ထပ္မံ မလိုခ်င္ပါ ..

~ ေသခ်ာတဲ့ အေၿဖကို ကိုယ္တိုင္ ဆံုးၿဖတ္ဖို႕ ရက္ေတြ နီးကပ္လာေလေလ ၊ က်မ စိတ္ေတြ ေထြေလေလပဲ .. ငါ ဘာလုပ္သင့္သလဲ .. ခုခ်ိန္မွာ က်မကို အရင္က တစ္ေယာက္ေသာ သူ ေၿပာေနတဲ့ စကားေလး တစ္ခု ကို ၾကားေယာင္ေနမိတယ္ .. " မီးငယ္ နင္ ေတာ္ေတာ္ တကုိယ္ေကာင္း ဆန္တယ္ " တဲ့ ..

~ တကယ္ေတာ့ က်မ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တာ မဟုတ္ပါ .. အားလံုး အတြက္ အေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ရင္း ၊ ေရြးခ်ယ္ရင္း တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ သလို ၿဖစ္သြားတာပါ ..

~ ခုခ်ိန္မွာလည္း ၾကိဳက္တာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရိွတယ္ ဆိုတဲ့ လမ္းေပၚမွာ "ထုတ္ေဖာ္ေၿပာၿပၿခင္း မရိွတဲ့ ဆႏၵတစ္စံုတစ္ရာ" ဆိုေသာ ဆိုင္းဘုတ္ကို က်မ ၿမင္မိတိုင္း ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လမ္းအတြက္ ဇေ၀ဇ၀ါ ေတြေ၀ စိတ္ေတြ ၿဖစ္ေပၚလာဆဲ .............................................



PS ... !...* လမ္းတ၀က္မွာ မည္သူ႕ကိုမွ ထပ္မံ မဆံုးရွံဳးခ်င္ပါ *...!

ေဆာင္းႏွင္း ဆီမွာ ေမာင္ႏွမ ေသြးသား အရင္းဆိုလို႕ ၃ ႏွစ္ နဲ႕ ၁၀ ရက္ ပဲ ၿခားတဲ့ ေမြးေန႕တူ ၊ ေမြးလ တူတဲ့ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲ ရိွပါတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ေဆာင္းႏွင္းမွာ အရမ္းခ်စ္တဲ့ ေမာင္ႏွမ ေတြ ရိွေနေသးတယ္ .. တစ္၀မ္းကဲြ ေတြေပါ့ ..
ေဆာင္းႏွင္း ရဲ႕ ေဖေဖ့ ေမာင္ႏွမ ၇ ေယာက္ ဘက္မွာဆို ေမြးဖြားလာတဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြထဲမွာ မိန္းကေလး ဆိုလို႕ ေဆာင္းႏွင္း တစ္ေယာက္ပဲ ပါတယ္ ... ေမာင္ေလးမွ လႊဲလို႕ က်န္တာ အကို ေတြခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့ နဲနဲ ဗိုလ္က်လို႕တယ္ ..
ေဖေဖ တို႕ အမ်ိဳးဘက္ က မိန္းကေလး ရွားသေလာက္ ေမေမတို႕ ဘက္ မိန္းကေလး ေပါသလား မေမးနဲ႕ ..
ေမေမ တို႕ဆို ေမာင္ႏွမ ၁၁ ေယာက္မွာဆို ၊ မိန္းကေလးခ်ည္းပဲ ၇ ေယာက္ .. ဒါေပမယ့္ ေယာက်ာၤေလး ၄ ေယာက္ နဲ႕ မိန္းကေလး ၁ ေယာက္ က ငယ္ငယ္ေလးေတြ ကတည္းက ဆံုးသြားၾကတာ ညီအမ ၆ ေယာက္ပဲ က်န္တယ္ .. ** ခုေတာ့ ၅ ေယာက္ပဲ ရိွေတာ့တယ္ .. :( ** ေမြးလာတဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ ထဲမွာလည္း အနည္းဆံုး မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ေတာ့ ပါလာေတာ့ ညီတူ မွ်တူ ေပါ့ ..


ေဆာင္းႏွင္း ခ်စ္တဲ့ ေမာင္ေလး ...

သိတတ္စအရြယ္ ၃ ႏွစ္ သမီးမွာ က်မ ဆီသို႕ ခ်စ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ေမာင္ေလး တစ္ဦး ေမေမ ဆီက ရလာပါတယ္ ..
စစခ်င္း ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ သူ႕ကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပါတယ္ ..
ေနာက္ပိုင္း အရြယ္ ေရာက္လာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ကိစၥ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အၾကီး ဆိုၿပီး အေလွ်ာ့ေပးရလို႕ စိတ္ထဲမွာ ဘ၀င္ မက် ၿဖစ္မိတယ္ ..
မွတ္မွတ္ရရ ...
အထူးသၿဖင့္ ငယ္ငယ္ က ဂိမ္းကစားတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ဆိုရင္ေပါ့ .. က်မ တို႕ ငယ္ငယ္က P2 ဆိုတဲ့ ဂိမ္းေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ ေခတ္စားပါတယ္ ... ဂိမ္းကစားၿပီ ဆိုရင္ သူ႕အလွည့္ ေတာ္ေတာ္ နဲ႕ မေသႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ဆို က်မ အ၇မ္း စိတ္ဆိုးတယ္ ... သူ ေသၿပီ ဆိုရင္ လည္း ေနာက္ ဂိမ္း တစ္ခု ကစားမယ္ ဆိုၿပီး ခလုတ္ကို ေၿပာင္းတယ္ .. ဘယ္ေလာက္ အသည္းယားဖို႕ ေကာင္းလဲ ..
ကဲ .. ဒါဆိုရင္ေတာ့ စကားမ်ားၾကၿပီး TV Game အပိတ္ခံၾကရေရာ ..
အဲ့ဒါ ဆို ဘာလုပ္လဲ ...
စကားကလည္း မ်ားလွ်က္ပဲ ... ဒါေပမယ့္ ၾကယ္ နဲ႕ ခ်က္စ္ကစားဖို႕ စီစဥ္ၾကၿပန္ေရာ ...
ခ်က္စ္ ကစားရင္းနဲ႕လည္း ေရြ႕ၿပီးသား (လက္နဲ႕ မၿပီးၿပီဆိုရင္) ေၿပာင္းလို႕ မရဘူးလုိ႕ ေၿပာထားေပမယ့္ ... လက္ နဲ႕ မၿပီးမွ ဒါ ဘာေကာင္လဲ မၿမင္ရလို႕မ ၾကည့္တာတဲ့ ....
ကဲ ... ဒါဆို လည္း စကားမ်ားၾကၿပီ ေနာက္တစ္ခါ ...


ေဆာင္းႏွင္း ခ်စ္တဲ့ အကို (သူရ)...

သူကေတာ့ က်မ ရဲ႕ ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကဲြ ေတြထဲမွာ က်မ ရဲ႕ အခ်စ္ဆံုး အကို တစ္ေယာက္ပါ ..
က်မ ၄ တန္း ႏွစ္ မွ စၿပီး ၁၀ တန္း ႏွစ္ေလာက္ အထိ မႏၱေလးကေန လာေနတာပါ ... တစ္ခါ တစ္ေလ အိမ္မွာ ေနၿပီး ၊ တစ္ခါ တစ္ေလ ေတာ့ camp မွာ ေနတယ္ .. ေနာက္ပိုင္းေတာ့ camp မွာ ေနရတဲ့ အခ်ိန္မ်ားလို႕ဆိုၿပီး အိမ္မွာ စေန၊ တနဂၤေႏြ ပဲ ေနပါေတာ့တယ္ ..
က်မ လိုခ်င္တဲ့ သီခ်င္းေခြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို ဆိုရင္ ၀ယ္ေပးဖို႕ အၿမဲ ပူဆာခံ ေနတဲ့ သူေပါ့ ..
မွတ္မွတ္ရရ
အရမ္း ထူးဆန္းတဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ ေလး တစ္ခု က်မ အကို ရဲ႕ ဘ၀ မွာ ရိွေနတာေလး တစ္ခု ေၿပာၿပ မယ္ ..
မေၿပာခင္ အကို က ၁၀ တန္းက ကို ၂ ခါ ေၿဖရတယ္ ဆိုတာ ၾကိဳေၿပာလုိက္အံဳးမယ္ ..
၁၀ တန္း ေအာင္စာရင္း မထြက္ခင္ အိမ္မွာ သူနဲ႕ ေနာက္ ထပ္ အကို တစ္ေယာက္ပါ မႏၱေလးကေန ေရာက္ေနပါတယ္ ..
ကိုသူရ က သူကေတာ့ D 2 လံုးေလာက္ ပါမယ္ မွန္းၿပီး ကိုေလး ကေတာ့ ရိုးရုိးပဲ ေအာင္မယ္တဲ့ ..
၂ ေယာက္ ကလည္း ေအာင္မွာ ေသခ်ာတယ္ တဲ့ အိမ္မွာ စကားေတြ ေဖာင္ဖဲြ႕ၿပီးေၿပာေနလိုက္ၾကတာ ..
ဒါဆို ေအာင္စာရင္းၾကည့္ၿပီး ၿပန္လာရင္ ဟို သြားမယ္ ၊ ဒီ သြားမယ္ေပါ့ ... စီစဥ္ ထားၾကတယ္ေလ ..
ေဖေဖ နဲ႕ ေမေမ က ကိုသူရ D 2 လံုး မွန္းတယ္ ဆိုတာ မယံုခ်င္ ၊ ဟုတ္လည္း ဟုတ္တာပဲ .. တစ္ခ်ိန္လံုး ေဘာလံုး training နဲ႕ ပဲ ၿပည့္ေနတာ .. စာေမးပဲြ ေတာင္ ေဘာလံုးပဲြ သြားကန္ရင္းနဲ႕ မံုရြာ မွာ ေၿဖခဲ့ရတာ ဆိုေတာ့ .....
ထိုေန႕ ...
ေအာင္စာရင္းး ထြက္တဲ့ေန႕ ..
လသာ မွာ ၂ ေယာက္ သြားၾကည့္ၿပီး ၿပန္လာၾကတာ .. ကိုေလးပဲ ေအာင္ၿပီး ကိုသူရ ကေတာ့ က်တယ္တဲ့ ..
အိမ္မွာလည္း စိတ္မေကာင္းၾကဘူးေပါ့ .. အဲ့ေန႕ စီစဥ္ ထားသမွ်လည္း ပ်က္ ....
ညဘက္ အိမ္ကို မႏၱေလးက အကို ဖုန္းဆက္ေတာ့ ...
စစခ်င္း ဖုန္းကိုင္ ခ်င္းပဲ " ညီမေလးအကို ကိုသူရ ဒီေန႕ ဘာ၀ယ္ေကၽြးလဲ တဲ့ "..
ဒီမွာ စာေမးပဲြ က် လို႕ တစ္ေနကုန္ စိတ္ညစ္ေနၾကတဲ့ အထဲ ...
"အကို ဒီမွာ ၾကည့္တာ ဒီ ၂ လံုး ပါ ပါတယ္ .. ကိုိ သူရ မွားၾကည့္တာ ေနအံုးမယ္ " တဲ့ ..
အဲ့ဒါနဲ႕ ေနာက္ေန႕ လသာ မွာ သြားၿပန္ၿပီး ၾကည့္ေတာ့မွာ
ဟုတ္ပါတယ္ .. ဒီ ၂ လံုး နဲ႕ ေအာင္တယ္ ဆိုတာ ...
ဟြန္းးးးး .... လုပ္လုိက္ မွၿဖင့္ ...


ေဆာင္းႏွင္း ခ်စ္တဲ့ အကို (ႏိုင္)

သူကေတာ့ က်မကို ဆိုင္ကယ္စီး သင္ေပးခဲ့တဲ့ အကိုေပါ့ ...
သင္ေပးခါစ အေနာက္ကေန ေၿပးလိုက္ရတာ သူ႕မွာ ေခၽြးတလံုးလံုးနဲ႕ ဆိုင္ကယ္မေမွာက္ေအာင္လည္း ထိန္းရေသးတယ္ .. သနားဖို႕ေတာ့ ေကာင္းတယ္ .. အဟိ ..
သူ မထိန္းတာနဲ႕ က်မ လည္း ေမွာက္တာ ခဏခဏပဲ ..
ေနာက္ပိုင္း တတ္စ ၿပဳတဲ့ အခ်ိန္ မလိုက္ ေတာ့၊ အၾကီးအက်ယ္အရိွန္နဲ႕ ေမွာက္လို႕ ခံလိုက္ရတာ ၂ ခါ ဆိုတာ လည္း မေမ့ပါဘူးးး .. ေၿခေထာက္လည္း အိတ္ေဇာ ေလာင္သြားတယ္ .. သူလည္း မ်က္လံုး ၿပဴးသြားတယ္ ...
ေဆာင္းႏွင္းလည္း ဘာလို႕ အေနာက္ က မထိန္းထားတာလည္း စိတ္ဆိုးၿပီး စကားမေၿပာေတာ့ပဲ အနာက်က္မွ ၿပန္သင္ေပးဖို႕ စကားၿပန္ေၿပာတယ္ ...( အဲ့လို ေစ်းကလည္း ကိုင္ေသးတယ္ .. )


ေဆာင္းႏွင္း ခ်စ္တဲ့ မမလဲ့

က်မ ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ခ်စ္လွစြာေသာ အမ တစ္ေယာက္ ..
မမ က ေခ်ာတယ္လို႕ ေၿပာရမလားး ၊ ခ်စ္ဖို႕ ေကာင္းတဲ့ လို႕ ေၿပာရမလားးး
ဘယ္လို ေၿပာရမလဲ မသိေပမယ့္ သြားတတ္ေလး နဲ႕ ၾကည့္လို႕ ေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပဲ ..
မမလဲ့ ရဲ႕ အေဖက တရုတ္ဆိုေတာ့ အသားကလည္း ၿဖဴ ၊ ရုပ္ကလည္း တရုတ္မေလးနဲ႕ လည္း တူသလိုပဲ ..
ဟင္းခ်က္ လည္း အရမ္း ေကာင္းတယ္ .. အိမ္မွဳ႕ ကိစၥ လည္း ေတာ္ေတာ္ ႏိုင္နင္းတယ္ ...
ခုေတာ့ ..
ခုေတာ့ ..
အိမ္ေထာင္က်သြားၿပီလုိ႕ ေၿပာတာ ... အိမ္ေထာင္က်တာ လည္း ကံမေကာင္းဘူးးး .. စိတ္မေကာင္းဘူး ..
ေဆာင္းႏွင္း အၿမဲ သူ႕ကို စိတ္ဆိုးေအာင္ စတယ္ .. စိတ္မဆိုး ၊ ဆိုးတဲ့ အထိ စတယ္ .. ေနာက္ပိုင္း စိတ္မရွည္ေတာ့ သူလည္း စိတ္ဆိုးသြားေရာ ..
တကယ္ေတာ့ သူ နဲ႕ ေဆာင္းႏွင္း ၁ ႏွစ္ ေနလို႕ တစ္ခါ ေတာင္ မေတြ႕ရေပမယ့္ မႏၱေလး သြားလို႕ ေတြ႕လိုက္တိုင္း ေဆာင္းႏွင္း သူ႕ကို အၿမဲ အႏိုင္ ယူ လို႕ ရတယ္ ... အဟိ ..


******************************************************

ကိုယ့္ ေသြးသားအရင္းေတာ့ မႏိုင္ရသေလာက္ ၀မ္းကဲြ ေတြ ေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ အႏိုင္ ယူလို႕ ရတယ္ ..
(.. Not B@D ..) ... P

ခု ဆိုရင္ ကိုသူရ နဲ႕ ေမာင္ေလးက လႊဲလို႕ က်န္တဲ့ ေမာင္ႏွမ ေတြ နဲ႕ မေတြ႕ရတာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာေနၿပီ ..
အေနေ၀း ေနေပမယ့္ အၿမဲ သတိရတယ္ ဆိုတာထက္ တိုက္ဆိုင္မွဳ႕ ေတြ ရိွလာတိုင္း အားလံုးကို သတိရေနတယ္ ..



PS ... !...* ခု တေလာ သတိရတာေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနသလိုပဲ *...!