နားထဲကို ၀င္လာတဲ့ Wonderful Alarm သံစဥ္ေလး ~~

ၿမည္ေနတဲ့ ဖုန္း Alarm က မနက္ (7:10) ဆိုေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း မထႏိုင္ေသး ၊ နဲနဲ အိပ္ယာထဲမွာ နပ္ခ်င္ေသးတယ္ ~~ ထရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ အသိတရားေလး ေတာ့ ေခါင္းထဲ နည္းနည္း ၀င္ေနၿပီ ~~

ခဏေနေတာ့ second times Alarm သံစဥ္ က ၿမည္ေနၿပီ ~~

အိပ္ခ်င္မူးတူး နဲ႕ ေခါင္းအံုးေဘးနားေလးမွာ ရိွေနတဲ့ ဖုန္း Alarm ေလးကိုပိတ္ဖို႕ မ်က္လံုး ပိတ္လွ်က္ လက္နဲ႕ လိုက္စမ္းေနရင္း ပိတ္လိုက္ပါတယ္ .. ( ရ နာရီ နဲ႕ ၁၅ မိနစ္ တိတိ )

အိပ္ယာကေန မဆင္းႏိုင္ေသး ၊ ငုတ္တုတ္ ထိုင္လွ်က္ ငိုက္ေနတာက ၅ မိနစ္ ၊

ခဏေနေတာ့ မ်က္လံုးကို ၾကိဳးစားဖြင့္ရင္း ၊ ေရခ်ိဳး ၊ ေက်ာင္းသြားဖို႕ ၿပင္ဆင္ နဲ႕ အားလံုး ၿပင္ဆင္ ၿပီးလို႕ နာရီကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၈ နာရီ ~~

အိမ္ တံခါးေလး ေသာ့ပိတ္လို႕ အိမ္ရဲ႕ အေရွ႕ ကို ၅ မိနစ္ ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ပါတယ္ ~~

၈ နာရီ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ဆို အခ်ိန္မွန္မွန္ စီးေနက် ကိုယ္ပိုင္ bus car ၾကီး က ေစာင့္ေနက် မွတ္တိုင္ေလး ရဲ႕ ေရွ႕ကို ဆိုက္ဆိုက္ ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာမွာ ဆိုေတာ့ အားလံုးကို အခ်ိန္မီ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ ၿပင္ဆင္ လိုက္ရတာ ေမာလို႕ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အေမာေၿဖ ေပါ့ ..။

၁၀ မိနစ္ေလာက္ bus-car ၾကီး စီးၿပီး ေရာ MRT ကို ေရာက္ရိွသြားပါတယ္ ။ စက္ေလွခါးေလးနဲ႕ အေပၚကို အေၿပးအလႊားေလး တတ္လို႕ MRT က Light box ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့

... Marina Bay 1 min ၊ Next train 6 min …

အဲ့အခ်ိန္မွာ သိလိုက္တာက ေၿခတစ္လွမ္း ၊ ကုေဋ တစ္သန္း တန္တဲ့ ေၿခလွမ္းမ်ိဳးနဲ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းေနလို႕ မၿဖစ္ ၊ ေနာက္က်ေနပါတယ္ ဆိုမွေနာ္ .. ေစာင့္ခ်င္ပါဘူး ေနာက္ထပ္ ၆ မိနစ္ … အဲ့ေတာ့ မနက္ ေစာေစာစီးစီး မာရသြန္ လုပ္လိုက္တာေပါ့ ။

ေၿပးရင္း လႊားရင္း နဲ႕ ဘယ္လို မ်ား MRT ေပၚ ေရာက္သြားပါလိမ့္ ..

MRT တံခါး ပိတ္ေတာ့မယ္ ( ကၽြီကၽြီ .. ကၽြီကၽြီ .. ကၽြီကၽြီ .. Doors r closing now )

ၿဖစ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ၾကိဳၿပီး ၿမင္လိုက္ပါတယ္ ~~

ပိန္ပိန္ ေသးေသး သြယ္သြယ္ မမ လွလွ တစ္ေယာက္ အေၿပးအလႊားေလး ၀င္လာေနပါတယ္ ~~

ဒိန္းးးးးးးးးးး

သြားၿပီ . . .

လူေတြ အားလံုး လည္း မ်က္လံုးေလး ေတြ ၀ိုင္းစက္လို႕ . . .

အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက သူမရဲ႕ ေၿခေထာက္ေလးကို သာ အံ့ၾသစြာနဲ႕ ၿပဴးၿပီး ၾကည့္ေနၾကတာ ထြက္ၾကေတာ့မယ္ ..

ေဒါက္ဖိနပ္ အၿဖဴေရာင္ ၿမင့္ၿမင့္ေလး platform နဲ႕ MRT တံခါး ၾကားထဲ ကၽြံ၀င္လုိ႕ သြားတာကို မ်က္ေတာင္ ေတာင္ မခက္ႏိုင္ ဟာ … ဟင္ … နဲ႕ … ၾကည့္ေနၾကလွ်က္ . . .

ကံေကာင္းတာက မမ လွလွ ဆဲြလာတဲ့ အထုပ္ပါ တံခါးနဲ႕ ညွက္ေနၿခင္း ..

လွပေက်ာ့ရွင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ကေတာ့ MRT ထဲ ေရာက္ေနပါၿပီ ..

တံခါးက ခ်က္ခ်င္း ၿပန္မဖြင့္ႏိုင္ေသး .. တေအာင့္ေလာက္ေလးမွ ၿပန္ဖြင့္ေတာ့ မမ လွလွ လည္း ရွက္ေသြးၿဖန္းေနတဲ့ နီနီရဲရဲ မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ ေၿခေထာက္နဲ႕ လက္ဆဲြအိတ္ေလး ဆဲြသြင္းလုိ႕ MRT ထဲ ၀င္လာပါတယ္ ..

မမ လွလွ ဆဲြလာတဲ့ အထုပ္ေလး ကယ္ေပးလို႕ သူမ ဘာမွ မၿဖစ္သြားတယ္ ..

ႏုိ႕မို႕သာဆို ငေဖာင္ရိုးေၿခာက္ ေၿခသလံုးေလး ေသခ်ာ ေပါက္ က်ိဳးေလာက္ပါတယ္ ..

အင္းးး

သက္ၿပင္းေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ ေတာ့ ခ်လိုက္မိတယ္ ထင္ပါတယ္ ~~

PS ... !...* ပဲေလးနဲ႕ ဖိနပ္ ၿမင့္ၿမင့္ ေလးမ်ား စီးတတ္ေသာ မမ မ်ားအတြက္ ေစတနာ ၿဖင့္ ေရးသားသည္ *...!