Author: ေဆာင္းႏွင္းရြက္
•8/12/2009 12:02:00 AM
သူရင္းေရ ...!


"H@ppy B!rhtd@y "
I w!sh u w!ll be h@ppy & lucky not only tod@y but @lso 'e whole your l!fe.
St@rt from now to unt!l al!ve u m@y be he@lthy .
All 'e b@d th!ngs m@y be f@r f@r @w@y.

ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတာ ၅ ႏွစ္ ။
ရက္ေတြ ၊ လေတြ ၊ ႏွစ္ေတြ ေၿပာင္းလဲသြားလဲ ေပမယ့္ လံုး၀ ေမ့မသြားပါ ။
ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတဲ့ ၆ တန္း ကေန ၁၀ တန္း အထိ (အထက(၁)ကမာရြက္) ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ ပညာႏို႕ရည္ အတူတူ ေသာက္ခဲ့တဲ့ ေန႕ရက္ေတြ တိုင္းက အမွတ္တရ အၿဖစ္သတိရေနဆဲပါ ။
တစ္ၿခားသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ နာမည္ေတြကို ေမ့ေကာင္းေမ့ေပမယ့္ နင့္ နာမည္ကေတာ့ အၿမဲ သတိရေနဆဲပါ ။
မထင္မွတ္ဘဲ ဘ၀ ရဲ႕ တစ္ခဏတာမွာ ေမြးတဲ့ေနရာ ၊ ေမြးေန႕ ၊ ေမြးရက္ ၊ ေမြးလ ၊ အားလံုးတူၿပီး နာရီ ၁ နာရီ ပဲ ၿခားခဲ့ၾကတာ မသိခဲ့ၾကပဲ အသက္ ၁၁ ႏွစ္ ေရာက္ ခဲ့မွ သိခဲ့ရတာ အံၾသ ဖို႕ ေကာင္းလွပါတယ္ ။
ေနာက္ဆံုး ငါတို႕ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္ ကေတာ့ နင္ S'pore မွာပဲ ရိွေသးတယ္ေနာ္ ။
အခု ေရာ .... Austrial မွာ အဆင္ေၿပရဲ႕လား ။
အစစ ၊ အရာရာ အဆင္ ေၿပ ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းပါတယ္ သူရင္းေရ ။

အေၾကာင္းေၾကာင့္ အဆက္အသြယ္ ပ်က္သြားၾကေပမယ့္
မေတာ္တဆ အခု (blog) ငါ့စာ ကို ဖတ္မိလို႕ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ငါတို႕ ကံမကုန္ေသးရင္ တစ္ေန႕ေတာ့ ၿပန္ဆံုၾကတာေပါ့ ေနာ္ ။


PS ... !...* Happy Birthday Sandi *...!
Author: ေဆာင္းႏွင္းရြက္
•8/11/2009 10:10:00 PM
ေမြးကတည္းက ခု အသက္ အရြယ္ အထိ ၾကည့္ဖူးတဲ့ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္း ေတြကို ေရတြက္ၾကည့္ရင္ ၁၀ ကား ေတာင္ မၿပည့္ ။
ရုပ္ရွင္ ၾကည့္ခ်င္လြန္းတဲ့ စိတ္ဆႏၵ ကလည္း ေယာင္လို႕ ေတာင္ ၿပင္းၿပင္းပ်ပ် ၿဖစ္ဖူးတယ္လို႕လည္း မရိွပါဘူး ။
ခုခ်ိန္ထိ ရန္ကုန္ ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ ၾကီး မွာ ရိွတဲ့ အဆင့္ၿမင့္ မဂၤလာ ရုပ္ရွင္ ရုံ ဆိုတာ အၿပင္ဘက္ ကပဲ ၿဖတ္သြားဖူးတယ္ ။ တစ္ခါမွ အဲ့ ရုပ္ရွင္ ရံုမွ မၾကည့္ဖူးေသးဘူး ။
မွတ္မွတ္ ရရ ေသခ်ာ စဥ္းစားလို႕ ရိွတာ ဆို သမၼတ ရုပ္ရွင္ရုံမွာ ၃ ခါ ၊ နဲ႕ န၀ေဒး ရုပ္ရွင္ ရံု မွာ ၁ ခါ ပဲ ရိွေသးတယ္ ။
တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းတတ္ခဲ့တုန္းကလည္း သူငယ္ခ်င္း တစ္အုပ္စုလံုး ရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္ ၾကမယ္ ဆို dew မွာ တစ္ေယာက္တည္း အတန္းတတ္ရင္ တတ္ ၊ မတတ္ ၿဖစ္ရင္ အိမ္ၿပန္ ။
တကၠသိုလ္ တတ္ခဲ့တဲ့ ၃ ႏွစ္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ၾကည့္ခဲ့တာ ဆိုလို႕ ၁ ခါပဲ ရိွေသးတယ္ ။
"ဗိုက္ပူမ" ဆိုတဲ့ ေက်ာ္ဟိန္းကား ကို န၀ေဒးမွာ သြားၾကည့္တာ တစ္ခုပဲ ရိွေသးတယ္ ။
သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ dew အတြက္ဆိုၿပီး အဲ့ေန႕ နဲ႕ ရာဇ၀င္ မွာ စာတင္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ထားၾကတယ္ေလ ။
ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းတဲ့ ရုပ္ရွင္ ကားပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ အဲ့ဒီ့ ရုပ္ရွင္ ရံု ဆိုတဲ့ အရာ ၾကီးကို မသြားခ်င္တာ ဘာၿဖစ္လို႕မွန္း ကိုယ့္ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ ခုခ်ိန္ထိ ေသခ်ာ မသိေသးပါဘူး ။
၀ါသနာ ပဲ မပါတာလား ။ မၾကည့္ခ်င္တာလား ။
(dun know )

တစ္ကိုယ္လံုး ကိုက္ခဲၿပီး ဖ်ားေနတာက မေန႕ ကတည္းက ။
ဒီေန႕ မနက္ ေက်ာင္းသြားရမယ္ ဆိုတဲ့ အသိက ရိွေနေတာ့ ေဆးေတြ ေသာက္ၿပီး မနက္ထႏိုင္ေအာင္ လုပ္ရတာေပါ့ ။
မနက္ မိုးလင္းေတာ့ လူက ယိုင္တိုင္တိုင္ နဲ႕ အခန္းေဖာ္ မမ ေပးတဲ့ အားေဆးေတြ ေသာက္ ေက်ာင္းသြားေပါ့ ။
ေက်ာင္းကၿပီးေတာ့ အလုပ္ကသြားရအံုးမယ္ ။
အလုပ္ကလည္း ၾကိဳတင္ၿပီး ခြင့္မတိုင္ရေသးေတာ့ သြားရံုေပါ့ ။
ဟြန္းးးးး
လူက အရမ္းကို ႏုန္းေနတာပဲ ။ လုပ္ခ်င္ စိတ္ေတာင္ မရိွသလို ပဲ ။
ကဲ .... သူငယ္ခ်င္း နဲ႕ ခ်ိန္းၿပီး အလုပ္သြားၾကမယ္ေပါ့ ။
သြားေနတာေတာ့ အလုပ္ ကို သြားေနတာပဲ ။
MRT စီးေနရင္း ၊ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ စကားေတြ ေၿပာရင္းနဲ႕ ရုပ္ရွင္ ၾကည့္မယ္ ၿဖစ္သြားေရာ ။
အဲ့ဒါမွ ၿပႆနာ ။
အလုပ္ကလည္း ခြင့္မတိုင္ရေသးဘူး ။
လူကလည္း ေနလို႕ထိုင္လို႕ မေကာင္းလို႕ အလုပ္က မသြားခ်င္ ၿဖစ္ေန ။
ကဲ ..... ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ ။
ရုပ္ရွင္ သြားၾကည့္ၾကမယ္ ဆိုၿပီး ဘယ္လို လုပ္ၿပီး ရုပ္ရွင္ ရံု ဆီ ေၿခဦးေတြ ေရာက္သြားလည္း ဆိုတာ သိေတာင္ မသိလိုက္ပါဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ dew အိမ္က အၿမဲ ေၿပာတဲ့ စကားေလး ၾကားေယာင္မိလိုက္ပါေသးတယ္ ။
ေတာင္ဘက္သြားမယ္ ဆိုတာ ေၿမာက္ဘက္ေရာက္ခ်င္ ေရာက္သြားတတ္တယ္ တဲ့ ..>>>

ha ha ..!
ဒီေန႕ ကေတာ့ ဒီကို ေရာက္တဲ့ ၁ နွစ္ - ၇ လ မွာ ပထမဆံုး ဦးဆံုး ရုပ္ရွင္ ၾကည့္ၿဖစ္သြားတဲ့ ေန႕ေလး တစ္ရက္ေပါ့ ဗ်ာ ။

အလုပ္ကို ေတာ့ ကလိကမာ လုပ္ၿပီး sms နဲ႕ ရုတ္တရက္ ေနမေကာင္းလို႕ မလာႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ပို႕လိုက္တယ္ ။
ခဏေနေတာ့ မန္ေနဂ်ာ က ဖုန္းဆက္ၿပီး ေခၚေတာ့လည္း မကိုင္ရဲေတာ့ မကိုင္ေတာ့ပဲ ထားလိုက္တာ ေနာက္ေန႕ အလုပ္သြားရင္ ဘာၿဖစ္မလဲ မသိဘူးေနာ္ ...။
(ဟြန္းးးး သက္ၿပင္းပဲ ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္ )



PS ... !...* G.I JOE *...!
Author: ေဆာင္းႏွင္းရြက္
•8/09/2009 02:14:00 PM
မမုိးခါး တဂ္ ထား တဲ့ ပို႕စ္ ေလး တစ္ပုဒ္ ပါ ။
တဂ္ထားတာ ေတာ့ ၾကာ လွ ၿပီ ။
မအားတာနဲ႕ ခုမွ ေရးရတာ မမိုးခါး ကိုေတာင္ အားနာၿပီး မ်က္ႏွာပူလွပါၿပီ ။
(ေသြ႕ပုခ်ိ ေနာ္ ) မေနာက္ရရင္ မေနႏိုင္လို႕ ။

ငယ္ ဘ၀ ကေန ပဲ စေၿပာရမွာေပါ့ေနာ္ ။
ကေလး ေက်ာင္းသား ဘ၀ စကတည္းက သူငယ္ခ်င္း ေတြ အမ်ားၾကီး ရိွေပမယ့္ ဘယ္သူ မွ dew ကို ၾကီးၾကီး မားမား ဆူးေတြ မေပးခဲ့ပါဘူး ။
မူလတန္း တတ္ခဲ့တုန္း ကေတာ့ အိမ္နားက ေက်ာင္းမွာပဲ တတ္ခဲ့တာပါ ။
အလယ္တန္း ေရာက္ေတာ့ တၿခား ေနာက္တစ္ခု ေက်ာင္းကို ေၿပာင္းေပါ့ .။
အလယ္တန္းနဲ႕ အထက္တန္း ေက်ာင္းကေတာ့ အတူတူပဲ တတ္ခဲ့တာပါ ။
မူလတန္း ေက်ာင္းသားဘ၀ ကေတာ့ မနက္ဆို ေက်ာင္းသြား ၊ေန႕လည္ ဆို ေက်ာင္းၿပန္ နဲ႕ ပဲ တစ္ေန႕တာ ေက်ာင္းတတ္တဲ့ ကိစၥ က ၿပီးသြားခဲ့တာပါပဲ။
ေန႕လည္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ဆို တစ္ခါတစ္ေလ dew ရဲ႕ အန္တီ လာၾကိဳရင္ ၾကိဳ ၊
မၾကိဳႏိုင္ရင္ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႕ စုၿပီး ၿပန္ေပါ့ ..။
dew ၃ တန္း ေရာက္ေတာ့ ေမာင္ေလး ေက်ာင္းစတတ္ေတာ့ ေန႕လည္ ၿပန္ေတာ့ ေမာင္ေလး နဲ႕ အတူတူ ေမာင္ႏွမ ၂ ေယာက္ အတူတူ ၿပန္တာေပါ့ ။
မုိးရြာထဲမွာ မွာ ေမာင္ႏွမ ၂ ေယာက္ မိုးကာေတြနဲ႕ ထီးေတြနဲ႕ အတူတူ လွမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တာေတြကေတာ့ အခုထိ အမွတ္ရေနဆဲပါ ။
dew အလယ္တန္း ေက်ာင္း ေၿပာင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ဘယ္ သူငယ္ခ်င္း ကိုမွ စိတ္မနာခဲ့ဖူးပါဘူး ။
ေက်ာင္းမွာ ဘင္ခရာ အသင္း၀င္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႕ ဟိုဖြင့္ပဲြ သြား ၊ ဒီဖြင့္ပဲြ သြားနဲ႕ ေပ်ာ္ဖို႕ ေကာင္းသလိုပါပဲ ။
ေက်ာင္းမွာ မရမ္းသီး ေပၚခ်ိန္ ဆို ေက်ာင္း၀န္းထဲက အပင္ေတြက သီးတဲ့ မရမ္းသီးေတြ စားရတာ အၿပင္က အသီး ေတြနဲ႕ အရသာ တစ္ၿခားစီ ပဲ ဆိုတာ လည္း သတိရေနဆဲပါ ။
ေက်ာင္းတတ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ dew တို႕ အဖဲြ႕ကေတာ့ စုစုေပါင္း ၄ ေယာက္ တည္း ရိွခဲ့ေပမယ့္ အရမ္း ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းပါတယ္ ။
အိမ္ခ်င္းကလည္း နီး ၊ ေက်ာင္းခ်င္းလည္း တူ တစ္ေယာက္ အေၾကာငး္ တစ္ေယာက္သိ နဲ႕ ဆိုေတာ့ ေအးအတူ ၊ ပူအမွ် ၊ သြားအတူ ၊ စားအတူ ၊ လာအတူ နဲ႕ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတာ မွတ္မိေနပါေသးတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ အခု ခ်ိန္မွာေတာ့ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ အားလံုးကြဲသြားၾကၿပီး dew နဲ႕ ေနာက္တစ္ေယာက္ ပဲ က်န္ေတာ့တာ စိတ္မေကာင္းသလိုပဲ ။

ေက်ာင္းတတ္ခဲ့တဲ့ သူငယ္တန္းကေန ၁၀တန္း အထိ အခ်ိန္ အတြင္းမွာ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ အတန္း ကေတာ့ ေနာက္ဆံုး ၁၀ တန္း တတ္ခဲ့တဲ့ အတန္းေလး ပါပဲ ။
၁၀ တန္း ေရာက္ေတာ့ dew တို႕ ေက်ာင္းမွာ S ခန္း ( Special Room ) မွာ ဆိုၿပီး ရိွတယ္ေလ ။
အဲ့အခန္းမွာ ရိွတာမွ အေယာက္ ၃၀ ေလာက္ ပဲ ထားတယ္ .။ လက္ေရြးစင္ အေနနဲ႕ေပ့ါ ။ (မသိမသာ ကပ္ၾကြားသြားတာ ) အဟိ !
ေနာက္ဆံုးႏွစ္ မလို႕လားေတာ့ မေၿပာတတ္ဘူး ။ တစ္တန္းလံဳး အရမ္း စည္းရံုးသလား မေၿပာနဲ႕ ။
dew တို႕ အဖဲြ႕ပံုမွန္ တဲြတာ ၄ ေယာက္ ဆိုေပမယ့္ ေက်ာင္းကို ေရာက္သြားရင္ ဟိုလူကိုေနာက္ ၊ ဒီလူကိုေနာက္ နဲ႕ အရမ္း ေပ်ာ္ဖို႕ ေကာင္းပါတယ္ ။
အတန္းပိုင္ ဆရာမ က စာအုပ္ဖိုး ေတာင္းရင္လည္း ဟုိေန႕ ေရႊ႕ ၊ ဒီေန႕ ေရႊ႕ နဲ႕ ရူးခ်င္သလိုလို ေဆာင္ၿပီး ဆရာမကို လိမ့္ခဲ့တာေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ မွတ္မိၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ ေစခဲ့တာပါပဲ ။

၅ တန္း ကေန ၁၀ တန္း အထိ ေက်ာင္းတတ္ခဲ့စဥ္ ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေတြ ထဲမွာ လူတိုင္းရဲ႕ နာမည္ေတြကို မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္း ၁ ေယာက္ ရဲ႕ နာမည္ ကေတာ့ ခုခိ်န္ထိ ရင္ထဲမွာ ရိွေနဆဲပါ ။
ေမြးေန႕ ၊ ေမြးလ ၊ ေမြးတဲ့ ေနရာ ၊ ေမြးခ်ိန္ ၁ နာရီ ပဲ ၿခားခဲ့ၾကတာ ငယ္စဥ္ အူ၀ဲ တုန္းက မသိခဲ့ၾကေပမယ့္ ၆ တန္း ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ ေက်ာငး္ကို သူမ ေၿပာင္းလာမွပဲ စကားေၿပာရင္း သိခဲ့ၾကတာလည္း အမွတ္တရ တစ္ခုပါပဲ ။
သူရင္းေရ ... ( အ.ထ.က (၁) ကမာရြတ္ ) ဆိုတာ ဒို႕ ၂ ေယာက္ ကို ေတြ႕ဆံု ဖို႕ ဖန္တီးေပခဲ့တဲ့ ေနရာ ေလး တစ္ခု ပဲေနာ္ ။

**********************************************

ဒါေပမယ့္ dew ရဲ႕ ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းသူ ဘ၀ ကေန အထက္တန္း အထိ ဆုေတြ ကို ဆူးေတြ ကို ေၿပာင္းလဲ ေစခဲ့သူ ရိွေကာင္းရိွပါလိမ့္မယ္ ။
ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းမွာ ဆုေတြယူခဲ့ခ်ိန္ကတည္းက ေက်ာင္းကို မ်က္ႏွာ နီနီ ရဲရဲ နဲ႕ လိုက္ခဲ့တဲ့သူလား .?
၁၀ တန္း အထိ စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္ရင္ ၊ မေကာင္းတဲ့ အရည္ေတြ ၀င္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ "ေတာက္ခ်င္တဲ့ မီး တရဲရဲ " လို႕ ေဘးနားကေန အၿမဲ ဆူပူ ေၿပာေနတတ္ တဲ့ စကားေတြ ကို ၾကားေယာင္ရင္းနဲ႕ ပဲ စာေတြကို ၾကိဳးစားၿပီး လုပ္ခဲ့ရင္းနဲ႕ ပဲ အခု ဒီ အခ်ိန္ ေရာက္ေနခဲ့ပါၿပီ ။
ၿပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အရမ္း ၀မ္းနည္း စရာ ေကာင္းတာေတြ ခ်ည္းလိုပါပဲ ။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ စိတ္နာေအာင္ ေၿပာေၿပာ ၊ စိတ္နာေအာင္ လုပ္လုပ္ စိတ္မၿငိဳၿငင္ခဲ့ပါဘူး ။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မွတ္မွတ္ရရ ေနာက္တစ္ခု ရိွတာကေတာ့
၁၀ တန္းေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ dew ရဲ႕ Physics က်ဴရွင္ဆရာ ကို စိတ္ကြပ္ ဖူးပါတယ္ ။
တကယ္ဆို သြင္သင္ ဆံုးမ မွဳ႕ကို အၿမင္လဲႊသြားတာပါ ။

စာေမးပဲြ ေၿဖတဲ့ ေန႕ေလး တစ္ရက္ပါပဲ ။

အဲ့ေန႕ကေတာ့ ဘယ္လို ၿဖစ္ၿပီး အရမ္း စိတ္တိုသြားလည္း ေသခ်ာ မသိေတာ့ေပမယ့္ ေၿဖထားတဲ့ စာေမးပဲြ စာရြက္ကို တစ္စစီ ဆဲြၿဖဲ ၿပီး အေ၀းကို လႊင့္ပစ္လိုက္မိတဲ့ ပံုစံကို အခုထိ မွတ္မိေနဆဲပါပဲ ။
အခုၾကီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ မ်က္စိထဲ ၿပန္ၿမင္ေယာင္ၿပီး " ေၾသာ္ .. ငါ ေတာ္ေတာ္ ရိုင္းစိုင္းတဲ့ အၿပဳအမွဳ လုပ္မိသြားတာပဲ လို႕ " စိတ္မေကာင္းၿဖစ္မိပါတယ္ ။
အဲ့တုန္း က အိမ္က မိဘေတြ သိသြားလို႕ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ထိုင္ကန္ေတာ့ ၿပန္ေတာင္းပန္ခိုင္းတာကို စိတ္မပါတပါ ခပ္တင္းတင္း နဲ႕ ေတာင္းပန္လိုက္တာ ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ဘူးေလ ။
အဲ့ဒါကေရာ dew ရဲ႕ ဆူးတစ္ခု အေနနဲ႕ ေက်ာင္းသူဘ၀ တုန္းက ရိွခဲ့တဲ့ အရာ တစ္ခု လား ..?

ထို အရာေတြက တကယ့္ ဆူး အစစ္ မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ နဲနဲ ေတာ့ စိတ္ နာ ေစခဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတြ ၿဖစ္ေကာင္း ၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာ အားလံဳး က ဆု ေတြ အၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲ သြားပါၿပီ ။

တကယ္လို႕ အဲ့ဒါေတြသာ ဆူးေတြ အေနနဲ႕ ရိွခဲ့ဖူးရင္ ၊ ပစ္မွား မိခဲ့ရင္ ခုခ်ိန္မွာ စိတ္ထဲကေန တကယ့္ အသိစိတ္ ၊ အၿမင္မွန္ အသိတရားစိတ္ နဲ႕ တကယ္ကို လွိဳက္လိွဳက္ လွဲလဲွ ေတာင္းပန္ ေနပါတယ္ ။



PS ... !...* အတိတ္ ေတြကို ၿပန္ၿပီး သတိရေစတယ္ *...!
Author: ေဆာင္းႏွင္းရြက္
•8/01/2009 04:59:00 PM





PS ... !..* လက္တေလာ ခံစားမွဳ႕ *..!