ေအးခ်မ္းတဲ့ ေလႏုေတြသာ
တိုက္ခတ္ ေနေပမယ့္
ဥေပကၡာၿပဳစြာ ေက်ာခိုင္းၿပီး
ေနထိုင္ခဲ့တာ
ကုသလို႕ မရတဲ့ ေရာဂါေတြရဲ့
ေႏွာင့္ယွက္မွဳကို မခံခ်င္လို႕ပါ . . . ။
ကမာၻ ေလာကထဲကို
၀င္ေရာက္လာတဲ့
လူသားတစ္ေယာက္ အတြက္
သင္ယူရမယ့္
ဘ၀ရဲ့ သင္ခန္းစာေတြထဲမွာ
ဦးေႏွာက္ ေဖာက္စားခံရတာလည္း
အရသာ သိရံုေလာက္ပါတယ္ . . . ။
ေလညင္းဆိုတာ
ေရတြက္ မရတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႕
တည္ေဆာက္ထားတဲ့
မခိုင္ခံေသာ ၿဒပ္စင္တစ္ခု
အရိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္း က်ေနတဲ့
သစ္ပင္အိုရဲ့ ေအာက္မွာ
ေဆးဆိုးရာဗလာ ရင္ခြင္တစ္စံုကို
ေထြးပိုက္ေငးေမာရင္း
ပြတ္တိုက္သြားတဲ့
ေလညင္းရဲ့ ထိေတြ႕မွဳကို
ခံစားလိုက္ရတယ္ . . . ။ ။
Dec 2004
PS ... !...* ပထမဆံုး ေရးၾကည့္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ *...!
3 comments:
ေရလည္မိုက္တယ္ေဟ့.. ခံစားခ်က္ေတြ.. း)
ကဗ်ာေလးကိုၾကိဳက္တယ္...မိုက္တယ္..
ဥေပကၡာျပဳစြာ ေက်ာခုိင္းျပီးေနထုိင္ခဲ႔တာ
ကုသမရတဲ႔ေရာဂါ ေတြရဲ့ ေႏွာင္႔ယွက္မႈကုိ
မခဲခ်င္လုိ႔႔ပါ
စကားလုံးသုံးထားတာေလးေတြအရမ္းကုိ
ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းတယ္ ေဆာင္ႏွင္းေလးေရ
ကဗ်ာက ႏွစ္ပုဒ္ပဲေတြ႔တယ္ ေတြ႔တာေလးေတာ႔
ဖတ္ခဲ႔ျပီကြယ္
ခ်စ္တဲ႔ မဂ်ီးဂ်က္